ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1071 - 1080 จาก 2286

เช่น ผู้ใด๋น้อ มาดังไฟฝิง คือบ่มอด

แปลว่า ใครมาก่อไฟไว้ผิง เสร็จแล้วไม่ยอมดับ

ไง่กุ้มทีบ แปลว่า ฝุ่นลอยตลบอบอวลไปหมด

ต้นยูงหักถ่อง แปลว่า ต้นพะยูงหักเป็นสองท่อน

กงคำ เกวียนสมัยโบราณเรียก ราชรถ การต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองของเจ้าพระยามหากษัตริย์ จะประดับตกแต่งเกวียนให้สวยงาม เกวียนที่ประดับตกแต่งแล้วเรียกราชรถ หรือกงคำ อย่างว่า แล้วจิ่งนำกงคำคอบเชียงเชิญน้อย (สังข์)

ในชมพู เรียก กงชมพู อย่างว่า ขึ้นชื่อได้ช้างเผือกคานคำกงชมพู ไป่เทียมทันได้ (ฮุ่ง)

กงดิน อย่างว่า เค็งเค็งเค้ากงดินดาแตก (กา) ฟังยินเสียงสะเทือนก้องกงดินดาแตก (สังข์) แม้นจักรทำคุณเกื้อกงดินดาเกิ่งก็ดายแล้ว (สังข์)

เขตน้ำ เรียก กงน้ำ อย่างว่า อันแต่ในกงน้ำเสนหายากยิ่ง (สังข์)

เขตแผ่นดิน เรียก กงพื้น อย่างว่า แดนอยู่สร้างกงพื้น หอมเจ้าค่อยคง พระเอย (สังข์).

คะนองปาก เรียก เคียวปาก คะนองมือ เรียก เคียวมือ.

มื้อนี้เจ้าคือแต่งโตงามแท้ แปลว่า วันนี้คุณแต่งตัวสวยมาก

มื้อนี้เจ้างามหลาย แปลว่า วันนี้คุณสวยมาก