วัดร้องแง เป็นวัดโบราณของอำเภอปัว จังหวัดน่าน สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2310 โดยการนำของเจ้าหลวงเทพพญาเลนช้างเผือกงาเขียว ตามประวัติเล่าว่าเจ้าหลวงเทพพญาเลนช้างเผือกงาเขียว เป็นเจ้าเมืองรินทร์ในแคว้นสิบสองปันนามณฑลยูนนาน ประเทศจีน ได้ติดตามพญาแสนเมืองแก้วผู้เป็นกษัตริย์แคว้นสิบสองปันนามาทำสงคราม ได้พาแม่ทัพนายกองและบริวารอพยพหนีข้าศึกมาตั้งเรือนใกล้ร่องน้ำที่มีต้นแงขึ้นอยู่ จึงตั้งชื่อหมู่บ้านตามร่องน้ำนี้ คือ หมู่บ้านร่องแง ตอนหลังชื่อเพี้ยนเป็นร้องแงตามภาษาไทยกลาง จุดเด่นของวัด คือ วิหารเก่าแก่ศิลปะไทยลื้ออันทรงคุณค่า โดยได้ขึ้นทะเบียนเป็นวัดเก่าแก่ของเมืองน่าน ลักษณะของวิหารหน้าบันเป็นลายพันพฤกษา วิหารมีหลังคาคลุมต่ำมุงด้วยแป้นเกล็ดหรือกระเบื้องไม้ เสาในวิหารตกแต่งด้วยสีและลวดลายโบราณ มีการวางขื่อแปแบบม้าต่างไหม ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเก่าแก่ที่คล้ายกับวัดหนองบัว อำเภอท่าวังผา จังหวัดน่าน นอกจากนี้ยังมีโบราณวัตถุ เช่น พระประธานปางมารวิชัย บันไดแก้วหรือสัตตภัณฑ์แบบไทลื้อ ธรรมมาสน์เอกรูปแปดเหลี่ยม ด้วยคุณค่าทางศิลปะวัดร้องแงจึงได้รับรางวัลมากมาย ทั้งรางวัลพระราชทานจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ด้านอาคารอนุรักษ์ศิลปะ สถาปัตยกรรมดีเด่น ประเภทปูชนียสถานและวัดวาอาราม โดยสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์ และได้รับรางวัลอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย ครั้งที่ 7 ประเภทแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมดีเด่น นับว่าวัดร้องแงของอำเภอปัวนี้ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวต้องห้ามพลาดอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดน่าน
วิหารเก่าแก่สถาปัตยกรรมไทลื้อ, ภาพจิตรกรรมฝาผนัง, พระประธานปางมารวิชัย, สัตตภัณฑ์แบบไทลื้อ, ธรรมมาสน์เอกรูปแปดเหลี่ยม