สำนักสงฆ์เจ็ดท่อ ก่อสร้างขึ้นในสมัยหลวงพ่อสุวรรณภิกษุชาวพม่า ท่านได้ชักชวนชาวพม่ามาร่วมกันสร้างสิ่งก่อสร้างในวัด ด้วยความลำบากของสถานที่เป็นเขาสูงและไม่มีเครื่องจักรในสมัยนั้น ตามกำลังของพระลูกวัดที่จะร่วมกันสร้างได้ ต่อมาในปี พ.ศ. 2556 หลวงพ่อสุวรรณกำลังอาพาธ ขณะเดียวกันพระอาจารย์จรได้เดินธุดงค์มายังสำนักสงฆ์เจ็ดท่อ แต่ก่อนที่หลวงพ่อสุวรรณจะมรณภาพลง ได้สั่งเสียให้พระอาจารย์จรอยู่พัฒนาที่นี่ต่อไป ซึ่งพระอาจารย์จรลังเลเพราะต้องการเดินธุดงค์ไปเรื่อยๆ แต่ก็ตัดสินใจรับปาก และได้พัฒนาสำนักสงฆ์เรื่อยมาจนปัจจุบัน ตอนแรกไม่มีคนไทยไปที่วัดนี้เลยเพราะคิดกันว่าเป็นวัดของชาวพม่า การบิณฑบาตก็ลำบาก พระพม่าก็ไม่ค่อยรักษาความสะอาด พระอาจารย์จรก็ตัดสินใจลงมือปฏิบัติด้วยตนเองเพราะเชื่อว่าเป็นการสร้างบารมีและสงเคราะห์โลก ต่อมาเมื่อผู้คนทราบข่าวจึงเกิดความเสื่อมใส ศรัทธา ในการปฏิบัติอย่างเคร่งครัดตามระเบียบวินัยของพระอาจารย์จร ก็มีลูกศิษย์ที่เคารพนับถือมากราบไหว้ทำบุญร่วมมือร่วมใจกันพัฒนาสร้างสำนักสงฆ์ โดยการออกแบบสิ่งก่อสร้างเกิดจากความคิดของพระอาจารย์จร จนพัฒนาไปมากและผู้คนเริ่มให้ความสนใจแวะเวียนกันไปเยี่ยมชมวัดมากขึ้น นักท่องเที่ยวก็มากตามไปด้วยเพราะสภาพภูมิทัศน์ที่ดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวและผู้มีจิตศรัทธา
หลุมถ่านโบราณ, ศิลปะแบบพม่า
สำนักสงฆ์เจ็ดท่อ