ถูกค้นพบเมื่อปี พ.ศ.2522 โดยพระภิกษุรูปหนึ่งได้ปีนลงไปในหุบเขานี้ แล้วพบว่าภายในหุบแห่งนี้มีต้นตาดหรือต๋าว พืชตระกูลปาล์มขึ้นอยู่เต็มไปหมด จึงได้เจาะถ้ำเพื่อทำทางยาวราว 70 เมตรเข้าไปในหุบนี้ ต่อมากรมป่าไม้ได้ประกาศให้พื้นที่หุบป่าตาดรวมอยู่กับเขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาปลาร้า หุบป่าตาด มีพื้นที่ประมาณ 30 ไร่ เทือกเขาโดยล้อมรอบเป็นเขาหินปูน ด้านหน้าทางขึ้นไปยังถ้ำเป็นป่าสะเดา ภายในจะมืดมิด เมื่อพ้นจากความมืด นักท่องเที่ยวจะได้สัมผัสความเย็นสบาย ความชื้นของดินและอากาศ เพราะรอบด้านเป็นหน้าผาโอบล้อม แสงอาทิตย์จะส่องถึงพื้นดินเฉพาะในเวลาเที่ยงวันเท่านั้น