เป็นปราสาทขอมที่มีขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่งของโคราช เป็นศาสนสถานแบบศิลปะเขมร ก่อด้วยอิฐปนหินทราย แบ่งออกเป็นส่วนต่างๆ ด้านหน้าล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วและคูน้ำคันดินอีกชั้น หนึ่งเกือบรอบ จากแนวคูน้ำคันดินออกไปนอกสุด มีซากอาคารสองหลังสร้างหันหน้าเข้าหากัน อาคารทั้งสองหลังนี้มีแนวกำแพงล้อมรอบ โบราณสถานประกอบด้วยปราสาท 3 หลัง ตั้งอยู่บนฐานเดียวกัน หันหน้าไปทางทิศเหนือ ปัจจุบันเหลือเพียงมณฑป มีซุ้มประตูทิศเหนือเป็นทางเข้า-ออก เมื่อคราว ปีพ.ศ.2533 ที่กรมศิลปากรเข้าทำการบูรณะ ขุดแต่งปราสาทเมืองแขกได้พบทับหลังสลักลายก้านต่อดอกซึ่งเทียบได้กับลวดลายในศิลปะเขมรโบรkณสมัยบัน ทายศรี ราวปี พ.ศ.1510-1550 นอกจากนี้ยังพบศิลาจารึกที่ถูกนำมาก่อเป็นฐานประตูซุ้มชั้นนอกระบุปี พ.ศ.1514 และพ.ศ.1517 ที่สำคัญคือทับหลังรูปเทวดานั่งในซุ้มเหนือหน้ากาล มีสถาปัตยกรรมแบบเกาะแกร์ในศิลปขอม ซึ่งเป็นยุคสมัยเดียวกับปราสาทโนนกู่ นักโบราณคดีจึงสันนิษฐานจากหลักฐานที่พบทั้งหมดว่า ปราสาทแห่งนี้น่าจะเป็นศาสนสถาน ในคติฮินดูหรือพรามณ์ ที่สร้างขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 16 เพื่อประกอบพิธีกรรมถวายแด่พระศิวะ