วัดขุนไกร สร้างเมื่อสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เมื่อปี พ.ศ. 2369 ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำท่าจีน จากประวัติคนเฒ่าคนแก่เล่าว่า เมื่อเวียงจันทน์แตก รัชกาลที่ 1 ได้ต้อนผู้คนมาไว้ที่นครราชสีมา ต่อมาเจ้าอนุวงศ์คิดกบฏแต่ไม่สำเร็จ จึงพาไพร่พลหนีลงมาทางแม่น้ำป่าสัก ล่องเรือมาทางสระบุรี ลพบุรี ลงมาถึงบ้านเกาะ และมาตั้งหลักฐานอยู่ที่นั่น ต่อมามีลูกมีหลานมากขึ้น ก็ได้ขยับขยายล่องลงมาตามแม่น้ำท่าจีน และมาตั้งหลักฐานอยู่ที่วัดขุนไกร ซึ่งเดิมชื่อว่า วัดจางวาง ซึ่งคำว่าจางวาง เป็นชื่อเรียกขุนนางสมัยนั้น จุดเด่นของวัดคือการลอดโบสถ์มหาอุตม์ ซึ่งเกิดจากพื้นที่วัดติดกับริมแม่น้ำทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมทุกปีทางวัดจึงได้ทำการยกโบสถ์ขึ้น และได้พบโบราณวัตถุจำนวนนึง
ลอดโบสถ์มหาอุตม์ , วัดริมน้ำท่าจีน