เป็นที่ประดิษฐานพระ พุทธไสยาสน์ที่ งดงามมากองค์หนึ่งของประเทศไทย องค์พระนี้สันนิษฐานว่า สร้างในสมัยสุโขทัยมีประวัติความ เป็นมาน่าอัศจรรย์ เล่าขานมาว่า ได้ลอยน้ำมาจมอยู่หน้าวัดราษฎรบวงสรวงแล้วชักลากขึ้นมาไว้ที่ริมฝั่ง แม่น้ำ ในพระราชพงศาวดารกล่าวว่าสมเด็จพระนเรศวรมหาราชก่อนจะยกทัพไปรบกับพระมหาอุปราชได้ เสด็จมาชุมนุมพลและถวายสักการะ บูชาพระพุทธรูปองค์นี้ ในปีพ.ศ. 2269 สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระได้ เสด็จมาควบคุมการชลอองค์พระให้พ้นจากกระแสน้ำเซาะตลิ่งพังไปไว้ ยังวิหารใหม่ที่วัดตลาด ห่างจากฝั่ง แม่น้ำ 168 เมตรแล้ว โปรดให้รวมทั้งสองวัดเป็นวัดเดียวกัน พระราชทานนามว่า วัดป่าโมก เพราะบริเวณ นั้นมีต้นโมกมากมาย