วัดพระแก้วแต่เดิมมีชื่อว่าวัดป่าเยียะเนื่องจากมีไม้ไผ่พันธุ์พื้นเมืองคล้ายไผ่สีสุกไม่มีหนามขึ้นอยู่จำนวนมาก เป็นสถานที่ค้นพบพระมหามณีรัตนปฏิมากร หรือพระแก้วมรกต และเป็นที่ประดิษฐาน พระพุทธรัตนกรวุติวัสสานุสรณ์มงคล ซึ่งทางวัดได้สร้างขึ้นและอัญเชิญเมื่อปี พ.ศ.2534 ในวาระที่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีมีพระชนมายุครบ 90 พรรษา และได้ประดิษฐานไว้ในหอพระหยกซึ่งภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่งดงามเป็นเรื่องราวแห่งพระแก้วมรกต และในพระอุโบสถนั้นเป็นที่ประดิษฐานพระเจ้าล้านทอง พระประธานสัมฤทธิ์ปางมารวิชัยขนาดใหญ่และทางด้านหลังของโบสถ์นี้คือ องค์พระเจดีย์ซึ่งเป็นที่ค้นพบพระแก้วมรกต ปัจจุบันได้หุ้มแห่นทองเหลืองลงรักปิดทองอร่ามตา