ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ในเขตตำบลชะโนด เป็นวัดเก่าแก่สร้างขึ้นโดยช่างจากนครเวียงจันทน์ ต่อมาในปี พ.ศ. 2447 เกิดไฟไหม้วัดเสียหายอย่างมาก และได้บูรณะปฏิสังขรณ์แล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2454 ที่วัดมีสถาปัตยกรรมที่น่าสนใจ เช่น วิหารสร้างแบบสถาปัตยกรรมล้านช้าง ซุ้มประตูลายปูนปั้น หน้าบันเป็นไม้แกะสลักลายนูนต่ำ ภายในประดิษฐานพระพุทธเจ้าแปดองค์แกะสลักจากงาช้างสีดำ และพระองค์แสนซึ่งเป็นพระคู่บ้านคู่เมือง