วัดลัฏฐิกวัน แต่เดิมเป็นวัดร้าง “ลัฏฐิกวัน” แปลว่า สวนตาลหนุ่ม แรกสร้างใหม่ๆ ชาวบ้านนิยมเรียกว่า วัดป่า เนื่องจากตั้งอยู่ในป่าดอนสูง เรียกกันว่า ป่าโนนรัง ซึ่งก่อนหน้านั้น บ้านชะโนดมีบ้านเรือนเฉพาะแต่ชายฝั่งแม่น้ำโขงเท่านั้น เหนือวัดมโนภิรมย์ไปตามริมห้วยจะไม่มีบ้านเรือน และไร่สวนเลย ต่อมาเมื่อวันพฤหัสบดี ขึ้น 12 ค่ำ เดือน 6 ปีเถาะ พ.ศ. 2458 พระครูนันทวโร (บุ) เจ้าอาวาสรูปแรก ได้เริ่มสร้างวัดดังกล่าวขึ้นมา จุดเด่นของวัดแห่งนี้ ประกอบด้วย โบสถ์ที่ผนังไม่ก่อทึบ (สิมโปร่ง) มีภาพจิตรกรรมฝาผนังลายปูนปั้น ภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องชาดก 10 ชาติ พระประธานภายในโบสถ์เป็นพระพุทธรูปตอนแสดงปฐมเทศนาแก่ปัญจวัคคีย์ ผนังโดยรอบเป็นลวดลายปูนปั้นฝีมือช่างพื้นบ้านศาลา, รูปปั้น, ลวดลายปูนปั้นต่างๆ เป็นฝีมือช่างพื้นบ้านที่สวยงาม ส่วนโบราณสถาน และปูชนียสถานที่สำคัญภายในบริเวณวัดแห่งนี้ คือ พัทธสีมา สร้างขึ้นแทนของเดิม ภายในเป็นพระพุทธรูปตอนแสดงปฐมเทศนาแก่ ปัญจวัคคีย์ มีภาพเขียนผนังแสดงเรื่องชาดก 10 ชาติ และ พระธรรมเจดีย์ เป็นเจดีย์ขนาดกลาง กว้างด้านละ 2 วา 2 ศอก สูง 6 วา 2 ศอก รูปทรงจำลองพระธาตุพนมองค์เดิมก่อนที่กรมศิลปากรมาปฏิสังขรณ์ ภายในบรรจุพระไตรปิฎกที่เหลือจากไฟไหม้ ซึ่งใช้การไม่ได้ จึงเรียก พระธรรมเจดีย์ มีงานนมัสการทุกปีมาจนถึงบัดนี้
พระธาตุเจดีย์, รอยพระพุทธบาทจำลอง, สังเวชนียสถานจำลองสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน และถวายพระเพลิงพระพุทธเจ้า