วัดสาลโคดม เดิมเป็นวัดที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนกลางในราว พ.ศ. 2190 ชาวบ้านเรียก วัดสาลโคดม ต่อมาได้กลายสภาพเป็นวัดร้าง ถึงปี พ.ศ. 2515 เป็นต้นมา ชาวบ้านได้ร่วมใจกันบูรณะพัฒนาขึ้น ได้จัดซื้อที่ดินเพิ่มเติมและติดต่อขอยกสภาพวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระสงฆ์ โดยให้มีนามว่า วัดสาลโคดม ทางวัดได้เปิดสอนพระปริยัติธรรม พ.ศ. 2516 สำหรับปูชนียวัตถุมีพระประธานในอุโบสถมีพระนามว่า พระพุทธชินวรมุณี ขนาพพระเพลากว้าง 8 ศอก ปางสมาธิ ชาวบ้านมักเรียกว่า หลวงพ่อเศียร เพราะเดิมนั้นมีแต่เศียรได้ทำองค์สรีระขึ้นภายหลัง ลักษณะเศียรพระเป็นศิลปสมัยอยุธยาตอนกลางเป็นเศียรที่พบอยู่ที่วัดนี้