วัดโกรกกราก อยู่ในเขตเทศบาลนครสมุทรสาคร เป็นวัดเก่าแก่ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างมาแต่สมัยใด สมัยก่อนเป็นชุมชนชาวจีน เรียกว่า ก๊กกั๊ก ต่อมาเพี้ยนไปตามสำเนียงไทยว่า โกรกกราก พระพุทธรูปหลวงพ่อปู่วัดโกรกกรากสวมแว่นดำ ชาวบ้านจึงเรียนติดปากว่า หลวงพ่อแว่นดำ “พระใส่แว่นดำ” หรือ พระพุทธรูปใส่แว่นดำ ประดิษฐานอยู่ ณ วัดโกรกกราก อ.เมือง จ.สมุทรสาคร เป็นพระพุทธรูปสวมแว่นตาดำ เป็นเนื้อศิลาแลง สมัยสุโขทัย ซึ่งประชาชนทั่วไปเรียกท่านว่า หลวงพ่อปู่ ความเป็นมาของ หลวงพ่อปู่ พระประธานในอุโบสถนั้น เคยประดิษฐานอยู่ที่วัดช่องสะเดา เป็นวัดร้างเก่าแก่ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำท่าจีน ซึ่งสิ่งก่อสร้างต่างๆ ปรักหักพังหมดแล้ว ดังนั้น ชาวรามัญบ้านกำพร้าจึงได้อัญเชิญมาทางเรือ 2 องค์ องค์หนึ่งเนื้อสำริด อีกองค์หนึ่งเนื้อศิลาแลง ล่องเรือมาตามแม่น้ำท่าจีน พอเรือใกล้ถึงหน้าวัดโกรกกราก ได้เกิดลมพายุฝนตกหนัก ล่องเรือต่อไปไม่ได้ จึงนำเรือมาจอดหลบลมฝนริมคลองข้างวัด พอจอดเรือเรียบร้อยก็ช่วยกันยกพระศิลาแลงขึ้นมาบนฝั่งเพื่อไม่ให้ถูกน้ำฝนเซาะ เมื่อลมฝนสงบแล้วจึงยกท่านลงเรือเพื่อจะล่องต่อไป แต่ปรากฏว่ายกไม่ขึ้น ทำอย่างไรก็ยกไม่ขึ้น และหนึ่งในจำนวนชาวรามัญบ้านกำพร้าที่อยู่ในเหตุการณ์ ได้อธิษฐานว่า ถ้าพระศิลาแลงจะอยู่วัดโกรกกรากก็ขออัญเชิญไปประดิษฐานยังอุโบสถ ปรากฏว่ายกขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ วัดโกรกกราก สร้างเมื่อประมาณปี 2375 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี 2423 ตรงกับกาลสมัยรัชกาลที่ 2 มีเนื้อที่ประมาณ 189 ไร่ 25 ตารางวา ตั้งอยู่ริมแม่น้ำท่าจีน เป็นวัดเก่าแก่อายุเกือบ 200 ปี ภายในวัดจะมี พระอุโบสถ เป็นลักษณะเป็นอาคารไม้ทรงไทย หลังคาเครื่องไม้มุงกระเบื้องสีมีชายคาปีกนกคลุมโดยรอบทั้งสี่ด้าน รองรับโครงหลังคาด้วยเสาไม้กลม ช่อฟ้าใบระกาไม้ประดับกระจก หน้าบันเรียบฝาผนังไม้ด้านหน้าและหลังมีประตูทางเข้าด้านละ 2 ประตู ด้านข้างมีหน้าต่างด้านละ 5 บาน บานประตูหน้าต่างไม้ ภายในพระอุโบสถมีฐานชุกชีประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นประทับนั่ง แสดงปางมารวิชัย ด้านหลังพระประธานมีตู้ขนาดใหญ่ ด้านในประดิษฐานพระพุทธรูป ปัจจุบันด้านหน้าตู้มีทองปิดทับเต็มหมด ไม่สามารถมองเห็นภายในได้ และมีพระประธาน ซึ่งเป็นพระพุทธรูปศิลาแลงปางมารวิชัย นั่นก็คือ .พระใส่แว่นตาดำ” และรูปเหมือนหลวงปู่กรับ หรือพระครูธรรมสาคร อดีตเจ้าอาวาสวัดโกรกกราก ซึ่งตั้งอยู่ข้างโบสถ์ต่างก็ใส่แว่นตาดำ “ทำไมพระถึงใส่แว่นดำ” เนื่องจาก ครั้งหนึ่งได้เกิดโรคตาแดงระบาดไปทั่ว บ้านโกรกกราก การแพทย์ยังไม่เจริญ รักษากันตามมีตามเกิด แต่ก็ไม่หาย ด้วยความเลื่อมใสศรัทธาองค์พระศิลาแลงกันมานาน จึงได้พากันมาบนบานศาลกล่าวว่า ถ้าตาหายเจ็บหายแดง จะนำแผ่นทองมาปิดที่ดวงตาขององค์พระศิลาแลง ผลปรากฏว่าตาหายแดงกันทั้งหมู่บ้าน ชาวบ้านจึงได้นำแผ่นทองมาปิดที่ตาขององค์พระศิลาแลงเต็มไปหมด ในสมัยที่ พระครูธรรมสาคร หรือหลวงปู่กรับ ญาณวัฑฒโน ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส มาพบเห็นเข้าจึงหาอุบายเพื่อที่จะไม่ให้ญาติโยมปิดทองที่ดวงตา จึงได้นำแว่นตามาใส่ให้กับองค์ท่าน หลังจากองค์พระศิลาแลงใส่แว่นตาแล้วชาวบ้านโกรกกรากและใกล้เคียงจึงได้นำแว่นตามาถวายแทนการปิดทองที่ดวงตา จนถือปฏิบัติเป็นประเพณีตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา และได้ขนานนามท่านว่า หลวงพ่อปู่