เมื่อปี พ.ศ. 2531 สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีได้ทรงริเริ่มโครงการพัฒนาดอยตุง (พื้นที่ทรงงาน) อันเนื่องมาจากพระราชดำริ บนเทือกเขานางนอน จังหวัดเชียงราย โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อแก้ปัญหายาเสพติดในพื้นที่ รวมทั้งพลิกผืนป่าและฟื้นฟูสภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน ต่อมาได้เสด็จมายังอำเภอเชียงแสน บริเวณรอบแม่น้ำโขง ที่ชายแดนทั้งสามประเทศมาบรรจบกัน และมีป้ายชื่อว่า “สามเหลี่ยมทองคำ” จึงทรงรับสั่งว่า ชื่อสามเหลี่ยมทองคำนี้ทำลายภาพพจน์และชื่อเสียงของประเทศ คนไทยน่าจะแก้ไขเรื่องนี้ จึงส่งผลสืบเนื่องให้เกิด “หอฝิ่น อุทยานสามเหลี่ยมทองคำ” ขึ้น เพื่อเป็นสถานที่ให้ความรู้เรื่องฝิ่นและยาเสพติดต่างๆ เพื่อปลูกจิตสำนึกให้ประชาชนต่อต้านและห่างไกลจากยาเสพติด