อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช เดิมมีชื่อว่า “อุทยานแห่งชาติต้นกระบากใหญ่” เนื่องจากมีต้นกระบากที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยเท่าที่มีการสำรวจพบในขณะนี้
นายสวาท ณ น่าน ช่างอันดับ 2 สถานีโทรคมนาคม จังหวัดตาก ได้รับคำบอกเล่าจากชาวเขาเผ่ามูเซอว่ามีต้นไม้ขนาดใหญ่มาก อยู่ในพื้นที่และมีสะพานหินธรรมชาติที่สวยงาม
เมื่อได้สำรวจพบว่าเป็นสภาพธรรมชาติที่สวยงามควรค่าแก่การอนุรักษ์ไว้ จึงได้ทำหนังสือถึงกองอุทยานแห่งชาติ จำนวน 2 ฉบับ ลงวันที่ 15 มิถุนายน 2519 และวันที่ 6 มกราคม 2520 รายงานถึงลักษณะทางธรรมชาติซึ่งมีความโดดเด่น
กรมป่าไม้จึงได้มีคำสั่งให้นายสมยศ สุขะพิบูลย์ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติลานสางในขณะนั้น ไปดำเนินการสำรวจเพื่อกำหนดพื้นที่ป่าห้วยแม่ละเมา-ห้วยยะอุ ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่ละเมา ตำบลพะวอ อำเภอแม่สอด และป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่ท้อ-ห้วยตากฝั่งขวา ตำบลแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ นำเสนอต่อคณะกรรมการอุทยานแห่งชาติ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ลงวันที่ 23 ธันวาคม 2524 กำหนดให้พื้นที่ดังกล่าวเป็น “อุทยานแห่งชาติต้นกระบากใหญ่” นับเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 40 ของประเทศไทย
ต่อมา กองอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้ ได้พิจารณาเห็นว่าเพื่อเป็นการเทอดพระเกียรติแด่องค์ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช และเป็นสิริมงคลแก่อุทยานแห่งชาติ ตลอดจนเพื่อเป็นการรำลึกถึงสถานที่อันมีค่าทางประวัติศาสตร์ของชาติไทย ได้แก่จังหวัดตาก จึงเห็นสมควรเปลี่ยนชื่อ “อุทยานแห่งชาติต้นกระบากใหญ่” เป็น “อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช”
กรมป่าไม้จึงได้ดำเนินการขอพระราชทานพระนามของ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช มาเป็นชื่ออุทยานฯ และได้รับพระบรมราชานุญาตตามหนังสือสำนักราชเลขาธิการ พระบรมมหาราชวัง ลงวันที่ 31 สิงหาคม 2529 ให้ใช้ชื่อว่า “อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช” (รายงานข้อมูลเบื้องต้น อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช)
เป็นอุทยานที่มีต้นไม้ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย วัดโดยรอบ ประมาณ 12 คนโอบ ชื่อต้นกระบากใหญ่
อุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช จังหวัดตาก
taksin_kabakyai