พระที่นั่งองค์นี้สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 ตั้งอยู่บนกำแพงแก้วของพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาทด้านตะวันออก พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้น เพื่อใช้เป็นที่ประทับพระราชยาน (เสลี่ยง) ในการเสด็จพระราชดำเนินพยุหยาตราหรือใช้สำหรับในงานพระราชพิธีโสกันต์ (โกนจุก) เป็นต้น ลักษณะของพระที่นั่งเป็นปราสาทโถงจตุรมุข หลังคามุงด้วยดีบุก ตรงกลางของจตุรมุขทำเป็นปราสาท 5 ชั้น รองรับยอดปราสาทด้วยหงส์ทั้งสี่ด้าน (แทนครุฑยุดนาค) โครงเสา ฐานขององค์พระที่นั่ง ตลอดจนเครื่องประดับอื่นๆ เช่น ฝ้า เพดาน สาหร่ายรวงผึ้ง ล้วนลงรักปิดทองประดับกระจกด้วยฝีมือประณีตบรรจง เป็นตัวอย่างของสถาปัตยกรรมไทยที่งดงาม นับเป็นฝีมือชั้นครูชิ้นหนึ่งของกรุงรัตนโกสินทร์ จนได้รับการจำลองแบบไปแสดงในงานแสดงสินค้า ณ กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยี่ยม ใน พ.ศ. 2501