กลุ่มไทยพวน หรือลาวพวน เป็นอีกกลุ่มชนหนึ่งที่อพยพจากดินแดนลาวตอนบนเข้ามาอยู่ในประเทศไทย เพราะเกิดสงครามในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์หลายครั้งหลายคราว กลุ่มคนพวนถูกกวาดต้อนเข้ามา และเมื่อนานเข้าก็กระจัดกระจายไปตั้งถิ่นฐานในหลายจังหวัดของประเทศไทย จนกลายเป็น ไทยพวน
บางแห่งวัฒนธรรมประเพณีตลอดจนภาษาได้ถูกกลืนหายไปกับคนพื้นถิ่นหมดแล้ว แต่บางกลุ่มก็ยังคงรักษาเอกลักษณ์วัฒนธรรมดั้งเดิมไว้อย่างเหนียวแน่น บางกลุ่มก็กำลังรวบรวมองค์ความรู้ที่ยังคงอยู่ในชุมชน เพื่อสืบทอดให้ลูกหลานต่อไป เหมือนอย่างเช่นที่ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านไทยพวน วัดกุฎีทอง ต.บางน้ำเชี่ยว อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรีแห่งนี้
ความตั้งใจเดิมนั้นเริ่มมาจาก นาวาอากาศเอกเถลิง อินทร์พงศ์พันธุ์ ซึ่งเป็นลูกหลานชาวไทยพวนที่บ้านบางน้ำเชี่ยวมาแต่กำเนิด เห็นว่าวัฒนธรรมประเพณีของไทยพวนเริ่มสูญหาย จึงริเริ่มรวบรวมของเก่าจากในชุมชน ทั้งจากการขอบริจาค ขอให้เจ้าของนำของเก่าในครอบครองมาร่วมทำเป็นศูนย์วัฒนธรรม รวบรวมข้าวของพื้นเมืองมาจัดแสดง และได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากคนในชุมชนเพราะเกือบทุกคนก็เป็นลูกหลานชาวไทยพวนเหมือนๆ กัน แม้แต่ท่านเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน (พระภาวนาพรหมคุณ) ก็เป็นคนเชื้อสายพวน ทุกฝ่ายในชุมชนมีจิตสำนึกร่วมกันในการจะอนุรักษ์ของโบราณ ตลอดจนภาษา เอาไว้ให้ลูกหลานในภายหน้าด้วย
จัดแสดงเครื่องปั้นดินเผาจำนวนมาก เป็นพวกไหน้ำปลาเก่า หรือไหเคลือบแบบจีนปากแคบ โอ่งน้ำดินเผา
เครื่องจักสาน ทั้งที่เป็นเครื่องมือการเกษตร เครื่องมือประมง
และข้าวของเครื่องใช้ในบ้าน เช่นกระต่ายขูดมะพร้าว หินบดยา
จำลองเป็นห้องครัวมีเครื่องใช้ไม้สอยในครัวแบบโบราณ
มีเตารีดโบราณ ปิ่นโตสังกะสี และชุดการแต่งกายของชาวไทยพวน
ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมไทยพวน วัดกุฎีทอง