ผญา เทียวทางพ้อพอใจจอดแว่
เดินทาง พบเจอที่เป็นที่น่ารื่นรมย์ แวะพักผ่อน อาจช่วยให้คลายทุกข์ได้
ป้ายกำกับ : ผญาอีสาน
ผญา ทานบ่มีใจตั้งสิหวังปองเป็นประโยชน์ใดน้อ
ไม่ได้ทำบุญทำทาน แต่คาดหวังจะรับผลบุญ ย่อมไม่ได้บุญ
ผญา ทำทานบ่มีศีลพร้อมผลบุญบ่เฮืองฮุ่ง
ให้ทาน แต่ไม่รักษาศีลด้วย ย่อมไม่ได้ผลบุญเต็มส่วน วาจารับศีล แต่ใจไม่ได้คิดละเว้น ก็ไม่ได้บุญเต็มส่วน
ผญา ตกกะเทินว่าได้กำคอแข้บ่มีวางให้หางฟาด
เมื่อจับจระเข้แล้ว ไม่มีปล่อยให้หางมันฟาดเอา มีแต่จะจับให้แน่นขึ้น ไม่ให้หลุดมือ
ผญา ตกกะเทินได้จ้ำสิเป็นแกงหรือป่นกะตามถ่อน
เมื่อได้ปั้นข้าวเหนียวจิ้มแกงหรือน้ำพริกแล้ว มีแต่จะกินจนหมดถ้วยถึงจะหยุด
ผญา ตกลงว่าได้สู้บ่มีถอยให้เขาด่า นับแต่สิเดินหน้า
เมื่อได้สู้แล้ว ไม่มีถอยให้คนอื่นเย้ยหยัน มีแต่จะเดินหน้าสู้ต่อไป
ผญา ทุกข์ยากฮ้ายกายก่ำผอมโซ ยากนำโตบ่มีเงิน
ยากจนข้นแค้น ตัวดำผอมโซ ไม่มีเงิน จึงไม่มีใครถามถึง
ผญา ตกกะเทินได้เล่น เล่นสาให้มันม่วน
เมื่อได้เล่น เล่นให้สนุก เมื่อได้กวนน้ำ กวนให้น้ำขุ่น น้ำขุ่นแล้วปลาซิวและกุ้งจะขึ้นให้เห็นมากมาย
ผญา ทุกข์เพิ่นว่าบ่อดี มีจั่งว่าพี่น้อง
เมื่อยากจน ไม่มีใครว่าดี พอร่ำรวย ใครๆ ก็อยากรู้จัก ไม่ใช่ญาติก็อยากเป็นญาติ
ผญา ทุกข์ยากฮ้าย ขอขอดแลงงายก็ดี
จะยากจนข้นแค้น ขนาดไม่มีข้าวจะกินก็ตาม อย่าได้ละทิ้งสัจจะ
ผญา คนขาวนี้เหลียวไกลดูอาด หยับเข้าใกล้บ่มีได้อ้ายก่ำกา
รูปกายภายนอก ขาวสะอาด จิตใจภายใน ก็ขอให้ขาวสะอาดเช่นกัน
ผญา คึดต่อคนตายนี้บ่มีทางสิเห็นไหง่
คิดหวังอะไรกับคนตายแล้ว ไม่มีทางเห็นแม้แต่ร่องรอย เหมือนไฟดับมอดแล้ว ไม่เห็นควัน