หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 21
เหตุหนึ่งอย่าง อาจนำไปสู่ผลหลายๆ อย่าง ดังนั้น พึงระมัดระวังการกระทำของเราเอง
จะฆ่าเก้าครั้งสิบครั้งก็ไม่ว่า ขอให้ใช้ไม้พะยูงตี ขออย่าได้เอาปัญญาความรู้มาตีแทนไม้ค้อน
ใจไม่ชมชอบด้วย พูดถูกก็เป็นผิด ใจไม่ชมชอบกัน พูดดี ก็ว่าไม่ดี
ตีเจ็บแล้ว ปลอบโยนทีหลัง คนฟังก็ว่าด่า แม้จะอธิบายเหตุผลยืดยาว ก็เหมือนเอาไม้ทิ่มตา
ผู้หญิงขี้เหร่ สวยได้เพราะศีลธรรมมารยาท ผู้ชายขี้เหร่ ก็เจริญได้ด้วยปัญญาความรู้
ความตาย แขวนคอเราอยู่ทุกย่างก้าว ไม่ว่าใครก็ตาม เหมือนกันไม่เว้น
ไปหาพระ ให้เอาของไปถวาย ไปหานาย ให้เอาของไปฝาก
เดินทางไม่สุดเส้น อย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ แม้จะตาย ขอให้ตายข้างหน้านู้น ถึงจะเรียกว่าคนกล้าหาญ
ให้พากเพียรสร้างทำ ประหนึ่งแตนทำรัง ประหนึ่งผึ้งสร้างรัง
การทำงานใดๆ ย่อมมีอุปสรรคมากมาย เกิดเป็นคน ต้องสู้ อย่าถอยร่นหลีกหนี
บุญไม่ใช่สิ่งของที่จะแบ่งออกแจกกันได้
ใครร่ำเรียนวิชาการใด ก็ให้มีใจจดจ่อ ต่อวิชาที่ตนร่ำเรียน