หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 23
จงรักกันเหมือนแหข้อง ตามกันล่องลอยธารา แหดำน้ำจับปลา ข้องลอยท่าอยู่ข้างบน
ให้เจ้าใจเย็นเย็น เย็นเหมือนดั่งเย็นตาโฟ ใครรีบซดคำโต จึงจะรู้ว่ามันร้อน
คันได้กินต่อนซิ้นอย่าลืมแห่งคุณหมา โจรบ่มาซอนลักกะย้อนหมามันเฝ้า
ครั้นเจ้าได้กินชิ้นเนื้อ อย่าลืมเผื่อแทนคุณหมา มันเฝ้าเห่าโจรา รักษาทรัพย์สินของเรา
คันได้กินปลาแล้วอย่าลืมปูปละปล่อย ลางเทื่อปลาขาดข้องยังสิได้ป่นปู
ได้ปลาอย่าลืมปู ทิ้งมันสู่บึงห้วยหนอง ถึงคราวปลาขาดข้อง อาจร่ำร้องอยากกินปู
คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก คันได้กินพาเงินพาคำอย่าสิลืมกะเบียนฮ้าง
ได้กินลาบก้อยแล้ว อย่าลืมแจ่วจิ้มผักกับ ได้ถาดทองรองสำรับ อย่าทอดทิ้งถาดกะเบียน
คันว่าใจประสงค์แล้วกลางดงกะว่าหม่อ คันว่าใจขี้คร้านกลางบ้านกะว่าไกล
แม้นปองต้องประสงค์อยู่กลางดงก็ว่าใกล้ แค่กลางบ้านก็ว่าไกลถ้าจิตไม่ประสงค์เอา
ให้ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายอย่างจริงจัง อย่าทำมักง่ายงานจะเสียหาย
คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอยให้มันเปื่อย แกงปลาให้เปื่อยก้าง แกงซ้างให้เปื่อยงา
คนที่เป็นผู้ใหญ่ควรพูดแต่สิ่งที่มีเหตุผลไม่ควรพูดในสิ่งที่ไม่มีสาระ
เกิดเป็นผู้ชายควรเข้มแข็งและขยันหมั่นเพียร
คนเราเมื่อชังกัน ทำดีดันเห็นเป็นชั่ว ยามรักกันพันพัว แม้ตดเหม็นยังเห็นหอม
แม้นน้องไขกระช้า พี่จะหากระบุงตัก น้องไขกระทอ ยาทัก พี่ก็จักฉีกใบตองมาม้วน