หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 25
น้ำกว้างกลับเป็นทราย ทรายกลับกลายเป็นน้ำกว้าง สลับกลับทิศทาง ดูแล้วช่างน่าอัศจรรย์
ขันทองใยต้องแตก กะลาตาแฮกไฉนเหนียว เนื้อทองเนื้อดีเทียว แพ้เนื้อกะลาน่าอัศจรรย์
ข้าวสารยกคอจิกไก่ ลำไม้ไผ่ยกคอจิกช้าง แมวคราวกลัวปลาย่าง ตระคุบมันบ้างน่าอัศจรรย์
หมากัดช้างสารใหญ่ ล้มลงได้น่าอัศจรรย์ พอช้างลุกขึ้นครัน หมาร้องไห้ใส่คชสาร
ลำโสนกลับมีแก่น เนื้อเหนียวแน่นน่าพิศวง เอาขวานฟันบั่นพร้าลง คมบิ่นเบี้ยวน่าอัศจรรย์
ปลาแขยงผิดเภทเพี้ยง ไม่มีเงี่ยงปักไม่เจ็บ ปลาซิวกลับมีเงี่ยงเหน็บ ปักปวดเจ็บน่าอัศจรรย์
ก้นถ้วยมีตีนถ้วย แต่ไม่ช่วยให้ถ้วยเดิน อัศจรรย์ใจเหลือเกิน ลิ้นเพกาพูดจาไม่เป็น
งูเหลือมอ้อกระสันหมาย ยอมถึงตายหลงรักเขียด เขียดกลัวเขียดรังเกียจ แต่เหลือมอ้อยังกระสัน
เห็นสำรับอาหารตั้ง อย่ารีบฟั่งกินสมอยาก บางที เป็นเพียงกาก อาจมีพิษกินถึงตาย
เห็นว่าตนได้แก้ว อย่าเจื้อยแจ้วหลงเหลิงใจ บางทีแก้วสีใส อาจเป็นได้แค่หินทราย
เห็นขอนลอยน้ำไหล อย่าไยไพว่าขอนดอก แซ่น้ำหลายวันออก ใบผลิงอกกลับคืนเป็น
เห็นเป็นงูเหลือมใบ้ อย่าเหลิงใจจับล้วงปาก ถูกขบจะพบยาก เลือดจะไหลเป็นไข้ซม