หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 26
น้องเหมือนม้าพาชี กาบมณีเหิรหาวได้ จะเดินดินดั้นป่าไพร เหมือนกับพี่นี้ไม่ควร
เห็นคนจนมาใกล้ อย่าขับไล่เหมือนหมูหมา ยามเราตกยากมา อาจพึ่งเขาเราไม่รู้
เห็นว่ามีเงินล้น อย่าเพิ่งพ่นพิษยโส วันหน้าอาจอดโซ ทุกข์ยากได้ใครจะเห็น
น้องงามเหมือนดอกงิ้ว อย่าลืมปลิวป้อนปลาปก น่ารักเหมือนนางนก อย่าลืมแร้วเคยดักนาง
น้องงามดั่งดวงแก้ว ดีเลิศแล้วอย่าหน่ายทราย เป็นควายเขาอย่าลืมควาย เขามู่ทู่อีตู้ดำ
น้องเจ้านมปริเสื้อ ใครจะเอื้อสานตะกร้าใส่ ยามบ้านเกิดฟืนไฟ ใครจะหาบตะกร้านม
น้องเจ้ายังเยาว์นัก เหมือนแมงลักต้นเตี้ยใบดก รากไม่หยั่งทั้งกอกก ไฉนรีบผลิดอกใบ
น้องเหมือนบัวสล้าง บานอยู่กลางสระกว้างใหญ่ อยากเด็ดมาแนบใจ มือพี่ไม่ยาวถึงบัว
ความรู้แม้ท่วมหัว แต่ทำชั่วผิดมนุสสา เหมือนความรู้เท่าแผ่นฟ้า แต่เป็นบ้าเท่าแผ่นดิน
น้องคือทองเนื้อแท้ เอาน้ำแช่นานแค่ไหน สีทองบ่จางไป ยังแดงเข้มเค็มครั่งทอง
ได้ยินคำใส่ใคล้ ขมขื่นในอย่าใจเสีย คิดเสียว่าเหมือนขมเพลี้ย ปรุงใส่ลาบซาบแซบนัว
แม้นใจไม่ปรองดอง พูดถูกคลองก็ว่าผิด แม้นใจไม่เป็นมิตร พูดดีเห็นเป็นพูดร้าย