ผญา นกหนูบ่ห่อนหนีไกลห้วยหากินไกลถิ่น
นกหนู ไม่หนีไกลห้วยหากินไกลถิ่น ควายไม่หนีไกลปลัก กินน้ำและนอนในปลัก
ป้ายกำกับ : ผญา
ผญา บ่ทันได้ต่อนซี้นอย่าฟ้าวอ่าวหาแกง
หาชิ้นเนื้อยังไม่ได้ อย่าเพิ่งคุยจะแกงเนื้อ กินยังไม่ทันกลืนลงคอ อย่าเพิ่งพูด อาหารจะติดคอ
ผญา กินเหมิดแล้วภายลุนอย่าได้จ่ม
กินหมดแล้ว อย่าได้บ่นถึงในภายหลัง เมื่อกินลงท้องไปแล้ว จะเอาคืน ย่อมไม่ได้
ผญา บาดยามเป็นสาวจ้อยควายตมบ่อยากขี่
ตอนเป็นสาวแรกรุ่น ควายเปื้อนขี้โคลน ไม่อยากขี่ พอมีลูกแล้ว จับขี้ลูกก่อนกินข้าว ก็ทำได้
ผญา เบเบฮ้องงัวเฮาอย่าฟ้าวว่า
ได้ยินเสียง เบเบ อย่าเพิ่งเข้าใจว่าเป็นวัวของตน บางทีเป็นเสือโคร่ง จะกัดตนตายได้
ผญา โบราณเพิ่นว่าไว้ฝากไข่ไว้นำกา
โบราณว่าไว้ ฝากไข่ไว้กับกา ฝากปลาไว้กับหมาขี้เรื้อน มันจะขโมยกินเมื่อใดไม่รู้
ผญา บวยบ่มีด้ามสิเสียทรงทั้งวาด
กระบวยไม่มีด้าม จะเสียทรง เสียชื่อ คนจะเรียกกะลามะพร้าว ไม่เรียกกระบวย
ผญา บุญมีแล้วแนวดีป้องใส่ บุญบ่ได้แนวฮ้ายแล่นโฮม
มีบุญแล้ว มักจะประสบแต่สิ่งดีๆ แต่หากบุญไม่มี มักจะประสบแต่เรื่องร้ายๆ
ผญา บุญมีได้เป็นนายใช้เพิ่น คันว่าบุญบ่ให้เขาสิใช้ตั้งแต่เฮา
บุญมี จึงได้เป็นเจ้านายเรียกใช้คนอื่น หากบุญไม่หนุนค้ำ ก็จะเป็นบ่าวให้เขาใช้
ผญา บุญมีได้เป็นนายให้เขาเพิ่ง
บุญมี จึงได้เป็นเจ้านายให้คนอื่นพึ่งพาอาศัย หากบุญไม่หนุนส่ง พยายามจะเป็นเจ้านาย ก็สูญเปล่า
ผญา คอยแต่บุญมาค้ำบ่ทำการมันบ่แม่น
คอยแต่บุญวาสนา โดยไม่ลงมือทำ ย่อมไม่ควร คอยแต่บุญหนุนส่ง จะสำเร็จได้อย่างไร
ผญา บุญบาปนี้เป็นคู่คือเงา เงานั้นไปตามเฮาซุ่วันบ่มีเว้น
บุญบาปนี้ เป็นคู่กับตัวเราเหมือนเงา เงาติดตามเราไปทุกวัน