หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 17
วัวจะไม่กินหญ้า ถึงจะกดเขาบังคับ เขาก็หักเปล่า หมูจะไม่กินรำ ถึงจะตี ก็จมูกบานเปล่าๆ
ยังไม่ทันได้วัดขนาด อย่าเพิ่งตัดไม้ เพราะอาจตัดจนเหลือสั้นเกินไป
ลูกกระท้อน ย่อมหล่นไม่ไกลต้น เชื้อสายคนผมดก หัวย่อมไม่ล้าน
เกิดเป็นช้าง หางยาว แกว่งแล้วดูดี เกิดเป็นไก่หางด้วน แกว่งไปก็ตลก
ธรรมดาว่า ส้ม ย่อมไม่หวาน คนตั้งครรภ์ ท้องย่อมไม่เล็ก
เสียมด้ามกุด ใฝ่จะขุดดินแข็ง เสียมคมทื่อ หวังจะขุดจอมปลวก
น้ำลึก ยังหยั่งถึงได้ แต่หัวใจคน หยั่งรู้ไม่ได้
ถ้าไม่มีขี้ฝอย หมาไม่มาขี้ใส่ ถ้าไม่เป็นหนี้ เขาจะไม่ทวงหนี้
บ้านใกล้ป่าไม้ แต่เรือนผุพัง บ้านใกล้แม่น้ำ แต่ไม่มีปลาร้ากิน
ใครจะมาสร้างรวงรังให้หนูอยู่ ปากไม่กัด ตีนไม่ถีบเอาเอง หรือจะมีรูอยู่
มีผมไม่มาก ให้เติมซ้อง มีญาติไม่มาก ให้คบหาเพื่อนเกลอ
พระภิกษุพบกันถามถึงพรรษา หมาพบกันยิงฟันทักทาย คนพบกันถามข่าวคราว