หน้าแรก » ผญา » ผญาคติสอนใจ » Page 24
คนเราเมื่อชังกัน ทำดีดันเห็นเป็นชั่ว ยามรักกันพันพัว แม้ตดเหม็นยังเห็นหอม
แม้นน้องไขกระช้า พี่จะหากระบุงตัก น้องไขกระทอ ยาทัก พี่ก็จักฉีกใบตองมาม้วน
ถ้าน้องเป็นตัวไหม ขดอยู่ในกระด้งนอน พี่ขอเป็นใบหม่อน ห่มน้องไว้ให้น้องกิน
ถ้าน้องเป็นบุ้งไต่ เกาะต้นไม้กิ่งสาขา ขอพี่เป็นสกุณา โฉบถลาจับบุ้งกิน
ถ้าน้องเป็นพงพฤกษ์ พี่ขอเป็นมฤคอาศัย น้องเป็นหอมอ่อมหม้อไฟ พี่เป็นเนื้ออ่อมเข้ากัน
ถ้าน้องเป็นหลอดฝ้าย ป้อนหลาไนให้เขาปั่น พี่ขอเป็นไม้กำพั้น พันฝ้ายน้องทอเป็นแพร
แม้นน่ามีหวังอยู่ จะปั้นคูวิดน้ำหา ถ้าไม่จะไคลคลา แบกกะโซ้หาแอ่งชุม
ถ้าพี่มีภรรยา จะไม่ลงเรือนให้หมาเห่า จะนั่งหมกอยู่กับเหย้า สานไพหญ้าไว้มุงเรือน
หากว่าไม่น่าช้อน ก็จะคอนสวิงเมือตาก เหมือนคอนโรคโม้ติดดาก คืนเมือฝากไว้ป่ายาง
ตมติดเอาตมล้าง ตมจะจางลื่นหมดจด น้ำติดเอาน้ำรด จึงหมดจดสะอาดดี
โอ้หนอจระเข้ หางยาวเด่แต่ไม่รองนั่ง กระแตกระต่ายหางสั้นยัง ใช้รองนั่งน่าอัศจรรย์
ตัวไหมกินแต่ใบหม่อน ในอุทรไฉนมีน้ำเยี่ยว ไก่โต้งกินน้ำมากเทียว แต่ไม่เยี่ยวน่าอัศจรรย์