หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 4
ให้ตั้งใจทำงานอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ให้ทำทันที
ทำอะไรควรทำให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ อย่าได้ทำพอแล้วเสร็จอย่างไม่มีคุณค่า
อย่าได้มีใจคดเคี้ยว โลเลเหมือนเคียวหลายคม ขอให้เป็นเหมือนเคียวคมเดียว ตรงสันกับด้าม
อย่าได้คิดอยากได้ของของผู้อื่นมาเป็นของตน มันไม่พอจะเป็นทุนให้ชีวิตมีความสุขได้นาน
อย่าได้อวดอ้างตนว่าดี แต่กดข่มผู้อื่น อย่าได้พูดเอาแต่ดีเข้าตัว ชั่วให้ผู้อื่น
อย่าได้มัวเมาเล่นการพนัน บางครั้งโชคไม่เข้าข้าง กระเป๋าตุงๆ จะแบน
อย่าได้ป้ายความผิดให้หมูหมา หากมันไม่เห็นของกิน คงไม่วิ่งรุมล้อม
ว่าแต่แมลงวันมาบินตอมรบกวนตน ตัวเองมีกลิ่นเหม็น จะไปว่าแมลงวันได้อย่างไร
ติแต่คนอื่น ไม่ดูตัวเอง ติแต่คออึ่ง แต่ไม่ดูคอตัวเอง
อย่าได้ทำตัวเหมือนอึ่ง ที่ร้องประจานตน สุดท้าย ตายเพราะเสียงร้องตัวเอง
อย่าได้พูดวาจาขมดังบอระเพ็ด อย่าพูดมักง่าย อันเป็นคำตื้นเหมือนหม้อปากแบน
อย่าได้ทำเชิดหน้า พูดจาหยิ่งจองหอง เพราะญาติพี่น้องจะไม่เหลือ