ผญา คันได้กินปลาแล้ว อย่าลืมปู ปละปล่อย
คันได้กินปลาแล้วอย่าลืมปูปละปล่อย ลางเทื่อปลาขาดข้องยังสิได้ป่นปู
ได้ปลาอย่าลืมปู ทิ้งมันสู่บึงห้วยหนอง ถึงคราวปลาขาดข้อง อาจร่ำร้องอยากกินปู
ป้ายกำกับ : ผญา
ผญา คันได้กินลาบก้อย อย่าลืมแจ่ว แพวผัก
คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก คันได้กินพาเงินพาคำอย่าสิลืมกะเบียนฮ้าง
ได้กินลาบก้อยแล้ว อย่าลืมแจ่วจิ้มผักกับ ได้ถาดทองรองสำรับ อย่าทอดทิ้งถาดกะเบียน
ผญา คันว่าใจประสงค์แล้ว กลางดง กะว่าหม่อ
คันว่าใจประสงค์แล้วกลางดงกะว่าหม่อ คันว่าใจขี้คร้านกลางบ้านกะว่าไกล
แม้นปองต้องประสงค์อยู่กลางดงก็ว่าใกล้ แค่กลางบ้านก็ว่าไกลถ้าจิตไม่ประสงค์เอา
ผญา คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอย ให้มันเปื่อย
คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอยให้มันเปื่อย แกงปลาให้เปื่อยก้าง แกงซ้างให้เปื่อยงา
ผญา อย่าซุมาล้อแล้ แหย่ฮังแตน มันสิไล่
ให้ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายอย่างจริงจัง อย่าทำมักง่ายงานจะเสียหาย
ผญา คันว่าซังกันแล้ว ดีปานใด๋ กะว่าซั่ว
คนเราเมื่อชังกัน ทำดีดันเห็นเป็นชั่ว ยามรักกันพันพัว แม้ตดเหม็นยังเห็นหอม
ผญา คันน้องไขปากกะซ้า อ้ายสิเหงี่ยงกะบุงตัก
แม้นน้องไขกระช้า พี่จะหากระบุงตัก น้องไขกระทอ ยาทัก พี่ก็จักฉีกใบตองมาม้วน
ผญา คันน้องเป็นโตม้อน ประสงค์กล่อม ดอมไหม
ถ้าน้องเป็นตัวไหม ขดอยู่ในกระด้งนอน พี่ขอเป็นใบหม่อน ห่มน้องไว้ให้น้องกิน
ผญา คันเจ้าเป็นโตบ้ง ประสงค์สอด สาขา
ถ้าน้องเป็นบุ้งไต่ เกาะต้นไม้กิ่งสาขา ขอพี่เป็นสกุณา โฉบถลาจับบุ้งกิน
ผญา คันน้องเป็นดงอ้ายสิเป็นเนื้อ เฝือกันอยู่ในห่อม
ถ้าน้องเป็นพงพฤกษ์ พี่ขอเป็นมฤคอาศัย น้องเป็นหอมอ่อมหม้อไฟ พี่เป็นเนื้ออ่อมเข้ากัน
ผญา คันน้องเป็นล่อฝ้าย หลาไน ให้เขาแกว่ง
ถ้าน้องเป็นหลอดฝ้าย ป้อนหลาไนให้เขาปั่น พี่ขอเป็นไม้กำพั้น พันฝ้ายน้องทอเป็นแพร
ผญา คันแม้นเป็นตาได้ สิคาดห้าง ลงสะ
แม้นน่ามีหวังอยู่ จะปั้นคูวิดน้ำหา ถ้าไม่จะไคลคลา แบกกะโซ้หาแอ่งชุม