หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 28
น้องเหมือนช้างสูงใหญ่ กินแต่ไผ่สูงระฟ้า พี่ต่ำเหมือนอาชา กินแต่หญ้าหน้าถูดิน
น้องเหมือนไม้ลำยาว ลำอวบขาวเรียวตรงซื่อ ถ้าขายพี่จะซื้อ กี่พันล้านบ่ต่อรอง
ถึงแม้มีภูมิรู้ เต็มพุงอยู่แน่นถึงปาก แต่สอนตนเองยาก ใครจะอยากยอว่าดี
อย่านินทาคนโน้นนี่ ดีไม่ดีส่วนบุคคล อย่าโว โอ้อวดตน ว่าดีล้นกว่าคนทั้งหลาย
พี่เหมือนลำสำเภาค้า ย่อมหาญกล้าฝ่าแก่งใหญ่ คลื่นลมโหมเพียงใด ฝ่าฟันไปไม่หนีถอย
ผญาเป็นวรรณคดีของชาวอีสานที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษจนมาถึงปัจจุบัน ผญามีที่มาจากศาสนา คำสั่งสอนของผู้เฒ่าผู้แก่ ประเพณีความเชื่อและสังคม วรรณคดีอีสานส่วนมากแ …
ถ้ามีความรู้สูงกว่าผู้อื่น ก็อย่าถือตัวหยิ่งยโส ให้ลงมาสู่พื้น ยืนดินเหมือนคนอื่นๆ หมายถึง อย่าถือตัวว่าตัวเองการศึกษาสูง รู้มากกว่าผู้อื่น
ถ้าได้กินอาหารดีๆ อย่าลืมน้ำพริกจิ้มผัก ได้กินด้วยถาดทองคำ ก็อย่าลืมถาดกระด้งเก่าๆ หมายถึง ได้ดีแล้วอย่าลืมตัว อย่าลืมผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ
ใจประสงค์จะสร้างทำ แม้ป่าลึกกลางดง ก็ว่าทุ่งนา แต่ใจขี้เกียจ แม้อยู่กลางบ้าน ก็ว่าป่าดง
ถึงจะมีความรู้ แต่เป็นพาลทำสิ่งไม่ถูกต้อง อุปมาเช่นความรู้เท่าแผ่นฟ้า ความบ้าก็เท่าแผ่นดิน หมายถึง มีความรู้แล้ว อย่าใช้ความรู้ในทางที่ผิดทำนองคลองธรรม
ได้ดีมีสุขแล้ว ผักตำลึงก็ไม่อยากมอง ได้กินชิ้นเนื้อแล้ว ปลาบู่ก็ไม่อยากเหลียวดู
หมายถึง ได้ดีมีสุขแล้ว อย่าลืมตัว อย่าลืมญาติพี่น้อง
ถ้าได้ดีมีสุขแล้ว ไม่เหลียวแลเพื่อนพ้อง ถึงคราวตกยากมา จะหันหน้าไปพึ่งใคร
หมายถึงได้ดีมีสุขแล้ว อย่าลืมตัว อย่าลืมหมู่พวกเพื่อนฝูง