หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 28
น้องเหมือนช้างสูงใหญ่ กินแต่ไผ่สูงระฟ้า พี่ต่ำเหมือนอาชา กินแต่หญ้าหน้าถูดิน
น้องเหมือนไม้ลำยาว ลำอวบขาวเรียวตรงซื่อ ถ้าขายพี่จะซื้อ กี่พันล้านบ่ต่อรอง
ถึงแม้มีภูมิรู้ เต็มพุงอยู่แน่นถึงปาก แต่สอนตนเองยาก ใครจะอยากยอว่าดี
อย่านินทาคนโน้นนี่ ดีไม่ดีส่วนบุคคล อย่าโว โอ้อวดตน ว่าดีล้นกว่าคนทั้งหลาย
พี่เหมือนลำสำเภาค้า ย่อมหาญกล้าฝ่าแก่งใหญ่ คลื่นลมโหมเพียงใด ฝ่าฟันไปไม่หนีถอย
ผญาเป็นวรรณคดีของชาวอีสานที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษจนมาถึงปัจจุบัน ผญามีที่มาจากศาสนา คำสั่งสอนของผู้เฒ่าผู้แก่ ประเพณีความเชื่อและสังคม วรรณคดีอีสานส่วนมากแ …
ใจประสงค์จะสร้างทำ แม้ป่าลึกกลางดง ก็ว่าทุ่งนา แต่ใจขี้เกียจ แม้อยู่กลางบ้าน ก็ว่าป่าดง
ถ้ามีความรู้สูงกว่าผู้อื่น ก็อย่าถือตัวหยิ่งยโส ให้ลงมาสู่พื้น ยืนดินเหมือนคนอื่นๆ หมายถึง อย่าถือตัวว่าตัวเองการศึกษาสูง รู้มากกว่าผู้อื่น
ถ้าได้กินอาหารดีๆ อย่าลืมน้ำพริกจิ้มผัก ได้กินด้วยถาดทองคำ ก็อย่าลืมถาดกระด้งเก่าๆ หมายถึง ได้ดีแล้วอย่าลืมตัว อย่าลืมผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ
ถ้าได้เป็นใหญ่นั่งช้าง กางสัปทน ก็อย่าลืมคนจน ผู้อยู่บนจอมปลวก คอยเการิ้นเหลือบ หมายถึง ได้เป็นใหญ่แล้ว อย่าลืมตัว อย่าลืมประชาชน
จะถ่มน้ำลาย ให้มองดูรู จะกระโดดข้ามร่องน้ำ ให้มองดูหนาม หมายถึง จะทำอะไร ก็ให้ทำด้วยความรอบคอบ
ถ้าไม่ออกจากบ้าน ก็ไม่เห็นป่าและบ้านเมืองอื่น ถ้าไม่ไปศึกษาเล่าเรียน ก็ไม่มีความรู้
หมายถึง:: อย่าปิดโลกทัศน์ตัวเอง การเรียนรู้ หาได้จากทุกหนทุกแห่ง