หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 6
ถ้าเป็นของน่ากิน ให้รีบปรุงเป็นอาหาร อย่ามัวนั่งคุยโวเอาแต่พูด
ให้ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ ค่อยๆลาก ค่อยๆดึง ค่อยๆขุด ค่อยๆขน ค่อยๆคน ค่อยๆค้ำ
อันว่าความตายนี้ เป็นเหมือนกันทั้งโลก ถ้ามันมาถึงแล้ว หนีได้ก็ไม่พ้น
เห็นว่าเป็นกองใบไม้แห้ง อย่าวางใจรีบนั่ง บางทีอาจมีงูแอบอยู่ จะโดนกัดได้
อย่าได้ร้องไห้ตามคนตายตกป่า ร้องไห้ให้ย่ายายเฒ่าที่ยังมีชีวิตอยู่ ยังจะได้พึ่งพาอาศัย
แม้ตายพรากจากกัน หากยังหนีไม่พ้นโอฆะกิเลส ก็ยังมีโอกาสได้เกิดพบกันอีก
เห็นว่าตนมีเงินทองเต็มล้นกระเป๋า อย่าได้หยิ่ง บางทีกระเป๋าแบน จะตกอับในภายหลัง
ได้ยินเสียงร้อง อีอี อย่าวางใจว่าเป็นจักจั่น บางทีอาจเป็นเสียงงูเขียวหางไหม้
ไม่กินหมาก ปากไม่แดง ถึงจะมีหมากพลูอยู่เต็มถาด ก็แดงเองไม่ได้
อย่าได้เสียแรงที่เป็นคนเหมือนคนอื่น คนขอให้คนถึงก้น จนเหนียวหนืด จึงชื่อว่าคน
อย่าได้เฝ้าหวังความสุขจากบุญของคนอื่น
อย่าได้เดินตามก้นของคนท้องอืด เขาจะตดใส่ ให้ได้ดมกลิ่นเหม็นๆ