หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 7
อย่าได้อารมณ์ร้อนพุ่งพล่าน ให้อดกลั้นอารมณ์โกรธไว้
อย่าได้มัวแต่เพ่งโทษ ติเตียนผู้อื่น ความผิดเขามีแค่นิ้วก้อย ก็หาว่าเท่านิ้วโป้ง
เชื่อว่ามีของเปรี้ยวๆ จะเสียเกลือวันละห้าห่อ เชื่อคำพูดส่อเสียด จะเสียคนที่เรารัก
แก้วมณีโชติซึ่งเป็นดวงแก้วอันประเสริฐ หากไม่มีทองคำห่อหุ้ม ก็ดูเศร้าหมอง
เรื่องเห่าหอน ไม่จำเป็นต้องสอนหมา เรื่องมุดน้ำ ไม่ต้องสอนเต่า
มีไหมแต่ไม่มีครั่งย้อม เหมือนป่านชนเผ่ากะเลิง ดำก็ไม่ดำ แดงก็ไม่แดง ชายผ้าจะเสีย
มีไหมแต่ไม่มีครั่งย้อม ไหมย่อมไม่แดงได้เอง ถ้าไม่หาหูกหาฟืมมาทอ ก็ไม่เป็นผืนผ้า
มีด้ายแต่ไม่มีเข็มร้อย จะเอาอะไรเย็บ มีเข็มแต่ไม่มีด้ายร้อยรูเข็ม ก็เย็บไม่ได้
มีปลาแต่ไม่มีหม้อ จะใช้อะไรต้มอ่อม หม้อ หากช่างไม่ปั้นขึ้นมา ก็ไม่ได้อ่อมแกง
มีผม ถ้าไม่มีหวีหวีสาง จะเป็นรังนกเป็ดน้ำ มีปาก ถ้าไม่มีฟันด้วย คางจะจรดจมูก
มีกลอง แต่ไม่มีหนังหุ้ม จะเป็นรางปลูกต้นหอม มีหัว แต่ไม่มีเส้นผม คนจะเรียกว่าลานเหา
มีเกวียน แต่ไม่มีวัวด้วย จะใช้อะไรลาก หากเกวียนไม่มีไม้ค้ำ หัวเกวียนจะคะมำลงพื้น