ภาษาอีสานทั้งหมด 1087 - 1096 จาก 17431
-
กบิล
แปลว่า : 1.)ลิง (ส. กปิล). 2.)ระเบียบ,แบบ,ทาง เช่น กบิลความ กบิลเมือง อย่างว่า ฮุ่งค่ำอื้ออามาตย์ ชุมสนาม โดยเดิมกบิลชั่วลางประถมเถ้าเชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่น ทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์). -
กบิลพัสดุ์
แปลว่า : ชื่อเมืองหนึ่งในอินเดียเป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าประสูติ อย่างว่า แล้วจิ่งกลับคืนห้องเมืองกบิลบ้านเก่าหวังชิโผดพ่อเจ้าชาวเชื้อศากยา พอเมื่อพระพ่อฮู้เรื่องข่าวการเสด็จแล้วจิ่งพากันจัดฮับฮองพระองค์เจ้า (เวส-กลอน)ใ -
กบี่
แปลว่า : ลิง (ป.ส. กปิ). -
กเบนทร์
แปลว่า : พญาลิง (ส.). -
กโบง
แปลว่า : กะโหลกหัวเรียก กโบง อย่างว่า มีฮ่างเฮาเหงข้วมกโบงหัวสูใต่ไปรือดูดั่งไตรโลกล้านลือม้มท่องเที่ยว ท่านเอย (สังข์). -
กโบร
แปลว่า : ข้อศอก (ป.). -
กโบล
แปลว่า : แก้ม (ป. กโปล). -
กปณ|กปณา
แปลว่า : กำพร้า,อนาถา,ไร้ญาติ,ยากไร้ (ป.). -
หอยกาบ
แปลว่า : หอยมุกน้ำจืด เป็นหอยน้ำจืดขนาดเล็ก หอยกาบกี้ หอยกีบกี้ ก็เรียก -
กปิ
แปลว่า : ลิง (ป.ส.).