-
ตี
แปลว่า : หล่อ, สี หล่อเทียนสีเทียน เรียก ตีเทียน อย่างว่า เฮาจักตีเทียนน้อมเถิงอินทร์เทวราช ขอเอาลูกแก่นแก้วชายกล้าเกิดดอม (กา). -
วอก
แปลว่า : ชื่อปีที่เก้าในสิบสองนักษัตรเรียก ปีวอก (ส่วย) สิบสองนักษัตรคือ ปีชวด หนู ปีฉลู วัว ปีขาล เสือ ปีเถาะ กระต่าย ปีมะโรง งูเล็ก ปีมะเส็ง งูใหญ่ ปีมะเมีย ม้า ปีมะแม แพะ ปีวอก ลิง ปีระกา ไก่ ปีจอ หมา ปีกุน หมู. -
จอมซ้อย
แปลว่า : ผู้ที่น่ารักน่าเคารพ เรียก จอมซ้อย อย่างว่า เมื่อนั้นชาวคหัสถ์ฮู้เถราต้านม่วน เขาข่าวเจ้าจอมซ้อยซู่ลวง (สังข์). -
ส้น
แปลว่า : ส่วนท้ายของเท้า เรียก ส้นน่อง เดินตามหลัง เรียก ติดตามส้น อย่างว่า อย่าได้ติดตามส้นของคนท้องยึ่ง มันชิตดใส่เจ้าดังเว้อปึ่งเหม็น (ย่า) ก็บ่เห็นภูมีล่วงมาตามส้น (กาไก) เลยบ่เห็นยังส้นบาคราญพรากห่าง (ผาแดง). -
คาวี
แปลว่า : วัวตัวเมีย เรียก คาวี อย่างว่า สัพพะสิ่งพร้อมนับคู่คาวี (สังข์). -
ซอน
แปลว่า : สอด ซ้อน อย่างว่า ขุม ฟูมเฟือกาบซอนแกมซ้อน (สังข์) ให้พี่ขอเข้าซ้อนซอนข้างพ่างหมอน (บ.). -
บอด
แปลว่า : มือ มองไม่เห็น คนมีตาแต่มองไม่เห็นเรียก คนตาบอด อย่างว่า ตาบอดเว้าเฝือน ตาเบือนเว้ายาก (ภาษิต) ตาบอดอย่าเอาฮ่วมเฮือน ตาเบือนอย่าเอาฮ่วมบ้าน คนขี้คร้านอย่าเอาเป็นหมู่เป็นฝูง (ภาษิต) เว้าจอดจอดบ่บอดกะฮ้าน (ภาษิต). -
พุ้น
แปลว่า : อยู่โน้นเรียกอยู่พุ้น อย่างว่า แนมหายฮ้อนยาเยียวย้านห่าง น้องพี่พุ้นปุนใกล้เหนี่ยวแขน (สังข์). -
แป่
แปลว่า : ทำลาย รื้อ อย่างว่า มันก็ทำแป่ม้างกระดานกลิ้งเกลื่อนลง (สังข์). -
ด้าม
แปลว่า : เสมอ เหมือน อย่างว่า ควรที่เพิงแพงเพี้ยงสองตาตนพี่ จริงดาย มีใช่ด้ามดั่งฮู้แฮงเลี้ยงลูกตน พระเอย (สังข์) ได้เดชด้ามพระอินทร์เจ้าจิ่งควร (สังข์).
อีสานร้อยแปด