ภาษาอีสานทั้งหมด 10911 - 10920 จาก 17431
-
ฮ้อนอาสน์
แปลว่า : ร้อนที่นั่ง อย่างว่า ก็จิ่งบังเกิดฮ้อนทิพยอาสน์เขินแข็ง อายฟองฟดพุ่งเป็นแปวกระด้าง เมื่อนั้นสักโกไท้เทโวหลิงโลก เห็นหน่อแก้วสองเจ้าปรารถนา (สังข์). -
ฮ้อนฮน
แปลว่า : ร้อนรน ทุรนทุราย -
ฮอนฮอน
แปลว่า : รอนๆ ตะวันจวนจะลับขอบฟ้าเรียก ตาเว็นฮอนฮอน อย่างว่า ผ่อดูทุกตาบห้วยเหลืองหล่าไฟลาม ดีแก่ฮอนฮอนวันลั่นแสงสูญเศร้า เล็งเห็นดอยหลามล้อมเขาเขียวอ้ายก่ำ เขานั้นเสียส่วยเจ้าลุ่มฟ้ามีฆ้องคู่เงิน (ฮุ่ง). -
ฮ้อนเฮ่ง
แปลว่า : เร่งร้อน ร้อนจัด อย่างว่า บัดนี้องค์กษัตริย์เจ้าเททวงฮ้อนเฮ่ง (สังข์) พระบาทเจ้าฮ้อนเฮ่งทวงทิพย์ (กา) ทุกปากเก้าปักปิ่นคำควร ชื่อว่านางอินทร์ลงเลี่ยมลืมเล็งหน้า เนียนเนียนกลั้นกวังใจฮ้อนเฮ่ง เฮวนี้ เพราะเพื่อฮามฮ่วมหน้าแดงง้อมอุ่นเฮือง (ฮุ่ง). -
ฮอบ
แปลว่า : เวียนมาบรรจบกัน เรียก ฮอบ อย่างว่า คึดคู่แก้วกลอนกล่าวกตัญญู ภูธรถวินฮอบสถานสามชั้น บังคมแล้วลาเมือเมี้ยนสั่ง คนิงฮอดฟ้าพระอินทร์ท้าวที่ยำ (สังข์). -
ฮอบ
แปลว่า : รอบ เวียนมาจดกัน เรียก รอบ สงสารซ้งกงเกวียนกลมฮอบ เวรหากมาคอบแล้ววอนไหว้ก็บ่ฟัง (กลอน) น้ำล้อมรอบเมืองเรียก ฮอบเมือง อย่างว่า น้ำแผ่อ้อมตีนต้ายฮอบเมือง (กา) ทุกปากเที้ยนไทเทศเล็งดู เคหังใสส่องมณีเหลืองเหลื้อม ตีบนตั้งจตุราเฮียงฮอบ ท้าวนั่งเอื้อมในแท่นอิงหมอน (ฮุ่ง). -
ฮอม
แปลว่า : แคบ คับ สั้น ภูเขาแคบ เรียก ผาฮอม อย่างว่า ยาบยาบเที้ยนอ้ายคว่างหาญพาย เถิงที่ผาฮอมฮุนบ่ปุนไปหน้า ทังหลายพร้อมอามกานเอื้อยมุ่ง ยังเล่าช้าแวนถ้านต่ำบน (ฮุ่ง) หลิงเห็นไม้ล่าวลมเลียนฮ่อมเขาฮอม พุ้นเยอ ภูธรลัดเลียบพะนอมนำน้อง เห็นผากว้างเขาคำค่อยค่ำ ดอยนั้นอินทร์แต่งตั้งเขาเฮื้องฮุ่งเฮือง (สังข์). -
ฮอม
แปลว่า : รวมกัน พร้อมกัน อย่างว่า เมื่อนั้นผู้แต่งต้นมหาเอกเสนา ฮอมอาฮมค่อยทูลทังหม้อม นับแต่สาวกษัตรีย์แก้วไลนครพรากไพร่ ทุกที่เยื้อนยังกลั้นไปวาย (สังข์) ถ้าบ่คึดเกื่อยแก้การใหญ่มีขวาง เฮาจักฮอมตนตายแค่หีนเหวห้วย คันว่าจากันแล้วเลยเถิงสถานมาศ ฝูงหมู่สัตว์สิ่งย้านยำเสื้อส่งไป (สังข์) ทุกสิ่งพร้อมฝูงไพร่เชียงบาน เขาก็ฮอมทัวระพียื่นเจืองทังเหล้า ประมาณเท้าแหนความเถิงล่าม เจ้าติ่วสร้อยขานแขกแขงาม (ฮุ่ง). -
ฮอม
แปลว่า : จวน ใกล้ เช่น ใกล้สว่าง เรียก ฮอมชิแจ้ง จวนจะถึง เรียก ฮอมชิฮอด ใกล้จะตาย เรียก ฮอมชิตาย อย่างว่า หมอว่าเจ้าจักได้ผ่านพื้นเมืองใหญ่ทังปวง เห็นที่สายสินฮอมฮอดเฮาแถวถ้อง ยังเล่าเห็นสองเจ้าขุนหลวงขาวเผือก พลพวกพ้องดอมได้แต่ควร (ฮุ่ง). -
ฮ่อม
แปลว่า : พวก หมู่ เหล่า อยู่กินหลับนอนร่วมกันได้ เรียก ฮ่อมเดียวกัน พวกหมู่เหล่าเดียวกัน ก็ว่า อย่างว่า กากับนกเค้าบ่เข้าฮ่อมเดียวกัน หนูกับแมวบ่อยู่นำกันได้ หมีกับไม้ผันทะนังค้อป่า จอนฟอนกับเห่าห้อมบ่มีมื้อชิถืกกัน (กลอน).