ภาษาอีสานทั้งหมด 13131 - 13140 จาก 17431

  • บักแอว
    แปลว่า : เชิงกราน หรือ บริเวณเอวด้านข้างลำตัว
  • แป๋ตาย
    แปลว่า : เกือบตาย, เฉียดตาย, เจียนตาย
  • แม่ตาโป่
    แปลว่า : นางพญา
  • เหลี่ยม
    แปลว่า : ลักษณะมันวาว, เหลื่อม, เลื่อม
  • มัว
    แปลว่า : เบลอ, ไม่ชัด
  • เหิง
    แปลว่า : ตอนไหน, เมื่อไร, เมื่อไหร่
  • เมื่อเหิง
    แปลว่า : เมื่อไหร่
  • กะโตก
    แปลว่า : อุปกรณ์สำหรับส่ายข้าว บางที่เรียก โบม หรือ กะโบม ภาชนะทำด้วยไม้กลึง ไม้ไผ่สาน หวาย หรืออย่างเครื่องเขิน ส่วนบนลักษณะคล้ายถาด ส่วนล่างเป็นตีนลักษณะเป็นวงแหวนมีขนาดเล็กกว่าถาดส่วนบน โดยมีซี่ไม้ลูกมะหวดประมาณ ๖ ซี่ปักที่ตีนค้ำถาดไว้ ใช้สำหรับใส่อาหารเป็นต้น, ขันโตก หรือ สะโตก ก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูกภาชนะมีเชิงสูงรูปคล้ายพาน มีพื้นตื้นสำหรับวางหรือใส่สิ่งของ มักทำด้วยโลหะ เช่น เงิน ทองคำ ทองเหลือง, โต๊ะ ก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก.
  • ม๊าย
    แปลว่า : คำอุทาน น้อยจัง น้อยเกินไป น้อยเกินคาด เช่น 
  • เหน็ก
    แปลว่า : การเอาอวัยวะที่มีลักษณะแข็งไปเสียบหรือตีใส่ผู้อื่นทั้งแบบตั้งใจและไม่ตั้งใจ