ภาษาอีสานทั้งหมด 17141 - 17150 จาก 17431

ไท
แปลว่า : น. ชาว หรือผู้คน เช่น ไทบ้าน แปลว่า ชาวบ้าน (ภาษาภูไท)
ไฮ
แปลว่า : น. ไทร กกไฮ แปลว่า ต้นไทร (ภาษาภูไท)
ก้นโต้น
แปลว่า : ว. ก้นใหญ่ สะโพกใหญ่ (ภาษาภูไท)
ก้นขี้ทั่ง
แปลว่า : ก. ก้นกระแทกพื้น (ภาษาภูไท)
กระโต๊ก
แปลว่า : น. ถาดรองกินข้าว (ภาษาภูไท)
ก่อจ่อ
แปลว่า : ว. ลักษณะนั่งห่อตัว (ภาษาภูไท)
กะเบ๋า
แปลว่า : ก. แมงป่อง (ภาษาภูไท)
กะโบ๋ม
แปลว่า : น. ที่สำหรับรอง หย่งข้าวเหนียวนึ่ง ภาษาอีสานเรียก โบม หรือ กะโบม (ภาษาภูไท)
กะโบ๋ย
แปลว่า : น. กระบวย ภาชนะตักน้ำกิน ทำด้วยกะลามะพร้าว (ภาษาภูไท)
กะโพด
แปลว่า : ว. กะโพดกะกาย แปลว่าเกินไป (ภาษาภูไท)