ภาษาอีสานทั้งหมด 3083 - 3092 จาก 17431
-
คะยะ
แปลว่า : ระยะ, เวลา การทำโดยไม่มีเวลาหยุดพักผ่อน เรียกว่า เฮ็ดบ่มีคะยะ. -
คะยะ
แปลว่า : กระโดดไปอย่างกบเต้น เรยก เต้นคะยะ ถ้าใหญ่กว่ากบเรียก เต้นโคะโยะ ถ้าเล็กกว่ากบเช่นเขียด เรียก เต้นเคาะเยาะ. -
คะยะ
แปลว่า : กระเถิบ, ขยับ. -
คะยือ
แปลว่า : โรคหืด โรคมีเศลษม์ติดในลำคอ หายใจไม่สะดวก เรียก โรคคะยือ อย่างว่า เป็นคะยือไออยู่ทีโทดทีโทด (บ.). -
คะยูง
แปลว่า : พะยูง ชื่อพรรณไม้เนื้อแข็งชนิดหนึ่ง มีแก่นมาก แก่นสีดำ เป็นไม้ที่มีราคา เหมาะสำหรับเครื่องใช้ในบ้าน เช่น ทำตู้เตียง เก้าอี้ เรียก ต้นคะยูง. -
คะโยง
แปลว่า : เต้นสูง กระโดดสูง การเต้นสูงเรียก เต้นคะโยง สักกะโยงโคงเคง ก็ว่า อย่างว่า เฮวแฮงผันผาดผยองคะโยงเต้น (กา). -
คะลำ
แปลว่า : ผิด บาป กรรม สิ่งใดที่ทำลงไปผิดจารีตประเพณี ผิดกฎหมาย ผิดระเบียบ ผิดศีลธรรมในทางพระศาสนา จะมีโทษมาก โทษน้อย หรือไม่มีโทษ แต่สังคมรังเกียจ สิ่งนั้นเรียก คะลำ อย่างว่า ของมันผิดอย่าได้กระทำ ของคะลำอย่าได้ไปต้อง ของพี่น้องอย่าได้ไปซูน (บ.). -
คะวี
แปลว่า : ยุ่งเหยิง สับสน การงานที่อากูลวุ่นวายยุ่งเหยิง เรียก คะวี อย่างว่า แม้นว่าการหลวงหยุ้งแสนคะวีแวนมาก (สังข์). -
คักไค้
แปลว่า : มาก หลาย เวลาดึกมากเรียก เดิกคักไค้ ซักไซ้ ก็ว่า -
คั่ง
แปลว่า : อัดแอ แน่นขนัด คนมารวมกันแน่นขนัด หาที่ยืนจะไม่มี เรียก คั่งคั่งเค้า คับคั่ง ก็ว่า ฟังยินเภรีก้องระงมเสียงดังสนั่น ช้างคั่งเค้าดาห้างเครื่องคำ (สังข์).