ภาษาอีสานทั้งหมด 3577 - 3586 จาก 17431
-
เงี้ยง
แปลว่า : ภาชนะใช้รองรับน้ำหมากและน้ำลาย เรียก เงี้ยง กระโถน โถน ก็ว่า. -
เงี่ยงดุก
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดเล้กชนิดหนึ่งเกิดตามชายป่า มีหนามเหมือนเงี่ยงปลาดุก เรียก ต้นเงี่ยงดุก ผลกลมขนาดพุทรา ใช้กินเป็นอาหารได้. -
เงียบ
แปลว่า : สงัด ไม่มีเสียง มิด ก็ว่า -
เงี่ยม
แปลว่า : หวาน, ไพเราะ การพูดถ้อยคำที่หวานหรือไพเราะ เรียก เงี่ยม (ส่วย) อย่างว่า แม้นจักมาให้ถ้อย คายเงี่ยมแสนทีก็ดี(สังข์). -
เงี่ยว
แปลว่า : ปัสสาวะ น้ำปัสสาวะเรียก น้ำเงี่ยว เยี่ยว ก็ว่า. -
เงือด
แปลว่า : เงื้อ การทำท่าว่าจะฟันหรือแทงยกดาบขึ้นเรียก เงือด เงื้อ ก็ว่า อย่างว่า แล้วแบกพร้าง้าวเงือดขวานเพชร แยงไพรสณฑ์สอดแสวงหาเนื้อ (สังข์). -
เงื่อน
แปลว่า : ปลายของเชือกเรียก เงื่อนเชือก อนึ่งถ้อยคำที่เป็นปม จะต้องคิดอ่านจึงจะเข้าใจเรียก เงื่อน เหตุเบื้องต้นที่ดลบันดาลให้เป็นไปเรียก เงื่อนเค้า. -
เงื่อน
แปลว่า : เศษ เดน อาหารที่กินไม่หมดเหลือเป็นเศษเป็นแดนไว้ เรียก เงื่อนกิน อย่างว่า ฟังยินเปล้าป่าวฮ้องเฮียงลูกสอนเสียง พุ้นเยอ สองค่อยพากันเก็บเงื่อนลิงเล็มป้อน ฟังยินแกงกดเค้าคณามุมฮ้องฮ่ำ เจ้าหล้าซ้อยฟังย้านสั่นสาย (สังข์). -
เงื่อน
แปลว่า : คล้าย เสมอ เหมือน คนมีรูปร่างงดงามคล้ายเทวดา เรียก เงื่อนแมน รูปสวยเหมือนพระพรหม เรียก เงื่อนพรหม. -
แง
แปลว่า : แสกหน้าเรียก หน้าแง ฟันแหลมทั้งข้างล่างและข้างบน ข้างละ 2 ซี่ เรียก แข้วหมากแง แข้วหมา ก็ว่า.