ภาษาอีสานทั้งหมด 3911 - 3920 จาก 17431
-
จุ่น
แปลว่า : งาม น่ารัก. -
จุนจู
แปลว่า : คนแก่ที่มีร่างกายงองุ้มเรียก เถ้าจุนจู อย่างว่า จุนจูเถ้าเถียงชมชามมอดน้อยหนึ่งแคล้วคาม้างเมื่อยจม (สังข์). -
จุ่นบุ่น
แปลว่า : ลักษณะที่มีเนื้ออวบอัดเรียก จุ่นบุ่น อย่างว่า แก้มจุ่นบุ่นกอดอุ่นยามหนาว คีงสาวเปกอดเย็นยามฮ้อน (บ.). -
จุ่นพู่น
แปลว่า : สิ่งของที่กองรวมกันอยู่เรียก กองจุ่นพู่น เส้นผมที่ขาวทุกเส้นเรียก ขาวจุ่นพู่น ถ้าขาวบ้างดำบ้างเรียก ขาวจ่อนพ่อน. -
จุบ
แปลว่า : จับ จับมือเรียก จุบมือ ขายของได้ราคาเท่ากับซื้อมา เรียก จุบทึน. -
จุบ
แปลว่า : ชุบ ย้อม ชุบหรือย้อมเรียก จุบ ย้อมครามเรียก จุบคราม ยอมครั่งเรียก จุบครั่ง ย้อมมะเกลือเรียก จุบหมากเกลือ ย้อมเขเรียก จุบเข ย้อมด่างเรียก จุบดั่ง. -
จุ๊บจุ๊บ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น ดูดก้นหอยจูบ ดังจุ๊บจุ๊บ. -
จุบุ
แปลว่า : สวย งาม คนหน้าตาสวยงามเรียก หน้าจุบุ สะบุ ก็ว่า อย่างว่า เจ้าผู้จุบุเนื้อองค์อาแก้วออก ทังย่าเจ้าบุญกว้างค่อยอยู่ดี (สังข์). -
จุ่ม
แปลว่า : จม ตกลงไป อย่างว่า เยียวท่อเวราฮ้ายอะเวจีจมจุ่ม บาปบ่กลั้วหนาแท้ที่ตน (ฮุ่ง) ยามเดียวหายจุ่มลงเมือพื้น (กา) มือบ่พายอย่าเอามือจุ่มน้ำ (ภาษิต) คนเซ็งเมี้ยนจมมวลละคาบ เป็นดั่งฟืนค่าข้อเลยซ้ำจุ่มวัง (ฮุ่ง). -
จุ่ม
แปลว่า : ขาด ไม่พอ ตาย อย่างว่า สูจักกองกันตายจุ่มพงษ์พันธุ์เชื้อ (กา) เลี้ยงช้างเถ้าขายงาได้กินค่า เลี้ยงช้างน้อยตายจ้อยจุ่มทึน (กลอน).