ภาษาอีสานทั้งหมด 3949 - 3958 จาก 17431
-
เจบเพบ
แปลว่า : อาการนอนพังพาบ เรียก เหมบเจบเพบ. -
เจ้ย
แปลว่า : แฉลบ นกที่บินแฉลบไปมาเรียก บินเจ้ย อย่างว่า คาดชิบ่ได้บินมาคือนกเจ่า คาดชิบ่ได้บินเจ้ยเจิดหนี (ภาษิต). -
เจ้ย
แปลว่า : หน้าผากที่ลาดลงหรือแหว่งไปข้างหนึ่ง เรียก หน้าผากเจ้ย อย่างว่า หน้าผากเจ้ยคือตักแตนโม ปากที่ไม่มีฟันเรียก คางเจ้ย อย่างว่า มีปากบ่มีแข้วพร้อมคางชิเจ้ยเจิดดัง (ย่า). -
เจ้ย
แปลว่า : เสี้ยมปลายให้แหลม เช่น จะตัดต้นไม้ถากลงไปข้างเดียว เรียก ฟันเจ้ย ฟันเจิ้ม ก็ว่า อย่างว่า เผื่อเหนือตกใต้ไหลลงมากะพอแม่น มีดอี่โต้บ่เข้าให้ฟันเจ้ยแต่ไกล (ภาษิต). -
เจริญ
แปลว่า : เติบโต งอกงาม ทำให้งอกงาม สิ่งที่งอกงามไปโดยไม่หยุดยั้ง เรียก เจริญ จ่ำเริญ ก็ว่า อย่างว่า เรงญาฮู้ฮมเพิงท้าวฮุ่ง หมอคาดแล้วทูลไหว้จ่ำเริญ (ฮุ่ง). -
เจรียง
แปลว่า : ขับลำ ขับกล่อม ร้องเพลง. -
เจว็ด
แปลว่า : รูปเทพารักษ์ที่ตั้งไว้ในศาลพระภูมิหรือศาลเจ้า. -
เจา
แปลว่า : คำเรียกลูกชายคนที่ ๙ ว่า เจา คู่กับลูกหญิงคนที่ ๙ ว่า ลูกเอา. -
เจา
แปลว่า : หลาน โกนคือลูก โกนเจาได้แก่ ลูกและหลาน (เขมร,ส่วย). -
เจ่า
แปลว่า : ข้าวหมัก ข้าวหมักที่ผสมกับกุ้ง เรียก กุ้งเจ่า ผสมกับปลาเรียก ปลาเจ่า ส้มปลาเจ่า ส้มปลาน้อย ก็ว่า.