ภาษาอีสานทั้งหมด 4388 - 4397 จาก 17431
-
ซองลอง
แปลว่า : วัวที่มีเขาเป็นระเบียบเรียก เขาซองลอง. -
ซ้องหน้า
แปลว่า : ตรงหน้า ข้างล่าง อย่างว่า ปีนเล่าตกซ้องหน้าพระยานาคคอยดู คนิงตรองตรัสฮอดพระอวนองค์น้อย พระก็กลัวตายแท้มีขีนขัดอยู่เลยเล่าเติ่นแต่งพร้อมพงศ์เชื้อป่าวไป (สังข์). -
ซองหาง
แปลว่า : สายรัดโคนหางม้าที่ติดอยู่กับอาน หรือสายรัดโคนหางช้างที่ติดอยู่กับกูบ เรียก ซองหาง. -
ซ่อซ้อง
แปลว่า : ชูเป็นช่อเรียก ซ่อซ้อง อย่างว่า ยอดซ่อซ้องเฮืองฮุ่งแสนแสง (กา) พลเฝือเท้าทวารเวียงระวังเครื่อง แพนซ่อซ้องหลายล้านลวดเซา (ฮุ่ง). -
ซอแซ
แปลว่า : เจี๊ยวจ๊าว เซ็งแซ่ นกที่ร้องเสียงเซ็งแซ่เรียก ซอแซ จอแจ ก็ว่า อย่างว่า ซอแซต้านผายคอเอื้อมไหล่ ออระอิ่นอ้อยเสียงจ้อยม่วนดง (ฮุ่ง). -
ซ่อแซ่
แปลว่า : เสียงน้ำต้มที่เริ่มเดือด ดังซ่อแซ่ ซ่อแซ่. -
ซอด
แปลว่า : ทะลุทะลุเรียก ซอด อย่างว่า คันบ่ไขรหัสให้บ่เห็นแปวน้ำวอด คันบ่เปิดผ้ากั้งบ่เห็นดั้วยอดตอง (ผญา) ขาก็ฮับอาชท้าวคดีฮีบลาลง ปุนความทันหมู่ชุมสาวใช้ ก็จิ่งลงลายแต้มกดเอาคำปาก ถามซอดถ้อยใดแจ้งซู่อัน (ฮุ่ง). -
ซอด
แปลว่า : ถึง ถึงเรียก ซอด อย่างว่า ไหลซอดเท้าแคมน้ำท่ารัสสี (กา) ดงขวางขั้นสังข์ทองเทียวซอด (สังข์). -
ซอด
แปลว่า : ตลอด ตลอดเรียก ซอด อย่างว่า พราหมณ์ก็นอนเทิงห้างเต็มตาซอดฮุ่ง ผูกอ่อนน้อยสองเจ้าอยู่ดิน (เวส-กลอน). -
ซอน
แปลว่า : เหน็บ แซม แซมผมเรียก ซอนเกล้า อย่างว่า ภุมรีดิ้นแดดอมดมกลิ่น ฝักไฝ่ไว้ซอนเกล้ากล่อมผม (ฮุ่ง).