ภาษาอีสานทั้งหมด 4428 - 4437 จาก 17431

  • ซะง้า
    แปลว่า : ชื่อเห็ดชนิดหนึ่ง ดอกใหญ่หลังดำ กินไม่ได้ เรียก เห็ดซะง้า อย่างว่า เห็ดซะง้าดอกใหญ่หลังดำ มันเคยทำคนตายหลายเทื่อ ใผบ่เชื่อให้ลองชิมดู (บ.).
  • ซะงาบ
    แปลว่า : อาการหายใจยาว เหมือนปลาเมาน้ำเพราะถูกคนกวนให้ขุ่น เรียก หันใจซะงาบ งาบงาบ ซะงาบซะเงย ก็ว่า.
  • ซะซ่อน
    แปลว่า : งาม สดใส คนที่มีรูปร่างหน้าตาสดใสเรียก ซะซ่อน อย่างว่า ดูราชายฮามดั้นแดนใดมาฮอด เฮานี้ ซะซ่อนหน้าขาวแจ้งส่องใส (สังข์).
  • ซะซะ
    แปลว่า : อาการที่น้ำไหลเป็นหยดๆ เรียก ไหลซะซะ เช่น เลือดไหลซะวะ เหื่อไหลซะซะ.
  • ซะซาย
    แปลว่า : กระจัดกระจาย อย่างว่า ฝันคืนนี้ฝันว่าไฟลามไหม้กอกยาพันเถิงปาก เฮียนก็คากแก่งแก้ กอกยาฟ้งซะซาย (ผญา).
  • ซะบู
    แปลว่า : ไม้คานที่ทำด้วยไม้แก่น สำหรับหาบข้าวเป็นกระสอบ หรือหาบสิ่งของไปขายที่ไกล เรียก ไม้คานซะบู.
  • ซะบู
    แปลว่า : ปืน ปืนโบราณเรียก ซะบู อย่างว่า ฟังยินเสียงซะบูก้องเภนีเตินป่าว พุ้นเยอ (ขูลู).
  • ซะพาด
    แปลว่า : สะพรั่ง พรั่งพร้อม อย่างว่า สะพาดพร้อมเถิงที่เตินขวาง ดากันปลงเงินคำค่าแสนสมแก้ว (ฮุ่ง).
  • ซะพุม
    แปลว่า : พร้อมพรั่ง อย่างว่า ซะพุมพร้อมต้นต่ำตีนจำก็มี เอ็งชัญเขียวแข่งนิลนางย้อม ดำดวนดั้วดวงหอมล้นที่ ก็มี ยามเมื่อลมแกว่งเปื้อง ไกวค้อมกลิ่นหอม (ฮุ่ง).
  • ซะเพิก
    แปลว่า : สะพรั่ง อย่างว่า ซะเพิกพร้อมฝูงไพร่เงินยาง แองคอนกลอยกล่าวพวงขาพ้น ฮมฮมเมี้ยนปุนทางไทแขก ข้าท่านท้าวธรรม์ต้นแต่งตอม (ฮุ่ง).