ภาษาอีสานทั้งหมด 4581 - 4590 จาก 17431
-
แซก
แปลว่า : สาแหรก สาแหรกสำหรับสอดคานในการหาบเรียก แซก อย่างว่า บ้านแตกแซกขาด (ภาษิต). -
แซก
แปลว่า : แวกแซง คนนอกเข้ามาเกี่ยวข้องเรียก แซก อย่างว่า ผีเฮือนบ่ดี ผีป่าแซก (ภาษิต). -
แซง
แปลว่า : กระแซง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นแซง. -
แซง
แปลว่า : เชื้อสาย เหล่ากอ เผ่าพันธุ์คนเกิดเชื้อสายเดียวกัน เรียก แซงเดียวกัน อย่างว่า สาวสมสู้หลายแซงเวิงต่าง (กา). -
แซง
แปลว่า : ทะลาย ทะลายพร้าวเรียก แซงพร้าว อย่างว่า สวยลวยพร้าวซอนแซงก้านก่อง พุ้นเยอ (หน้าผาก) ทะลายข้าวโพดเรียก แซงเข้าโคด อย่างว่า เข้าโคดข้วงเหลือล้นก่องแซง แซงป่อนดั้วลงเท้าแค่ดิน (กา). -
แซ่งแซะ
แปลว่า : เร่ร่อน จรจัด คนเร่ร่อน ไปมาไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เรียก คนแซ่งแซะ. -
แซดแซด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงฝนตกลินดังแซดแซด หรือเสียงหว่านข้าวเปลือกลงในน้ำเวลาตกกล้า ดังแซดแซด. -
แซ้น
แปลว่า : ตักเอาแต่น้อย เช่น ใช้พั่วตักเอาดินแต่น้อยเรียก แซ้นดิน ตักแกงแต่น้อยเรียก แซ้นแกง. -
แซ้นแม้น
แปลว่า : ลักษณะหน้าตาที่เผือดซีดเรียก หน้าแซ้นแม้น. -
แซบ
แปลว่า : อร่อย, รสชาติดี ใช้กับอาหารที่มีรสอร่อย โดยทั่วไปจะพบเห็นคำว่า แซ่บ มากกว่าคำว่า แซบ ซึ่งสำเนียงอีสานจะออกเสียงลากยาว จะไม่ได้ออกเสียงสั้นเหมือนอย่างที่เห็นกันทั่วไปตามสื่อ ดังนั้นที่ถูกต้องจึงเขียนว่า แซบ ไม่ใช่ แซ่บ