ภาษาอีสานทั้งหมด 5721 - 5730 จาก 17431
-
เทิง
แปลว่า : บน เหนือ สูง บนเรือนเรียก เทิงเฮือน อย่างว่า ขุนอยู่ล้อมหลายชั้นลุ่มเทิง (สังข์) ภูธรขึ้นเมือเทิงโรงราช (ฮุ่ง) พระบาทชี้เชิญราชเมือเทิง (กา) ยนยนย้ายชามลายเลียนสาด เหลือแต่ห้องโฮงฮ้านลุ่มเทิง (ฮุ่ง). ทั้ง ทั่ว ทั้งบุญทั้งบาปเรียก เทิงบุญเทิงบาป อย่างว่า เทิงหลายเพิ่นแพงชิ้นปูปลายามอึดอยาก อันความปากความเว้าบ่ได้ซื้อแพงไว้เฮ็ดอิหยัง (ภาษิต) คำว่า เทิง กับ ทัง มีความหมายเหมือนกัน ใช้แทนกันได้. -
เทิ้ง
แปลว่า : พิง อิง พิงหมอนเรียก เทิ้งหมอน อย่างว่า สามแจ่มเจ้าอิงเทิ้งนั่งเนา (กา) บาไทเทิ้งหมอนแฮเฮียงพี่ (สังข์). -
เทิน
แปลว่า : วางทับกัน วางซ้อนกัน เช่นเอาถาดหลายๆ ใบซ้อนกันเรียก เทินกัน. -
เทิ้น
แปลว่า : เทอญ เถิ้น ก็ว่า. -
เทิบ
แปลว่า : เพิงหมาแหงนเรียก เทิบ เงื้อมหินหรือดินที่อยู่ตามตลิ่ง ซึ่งเป็นที่อยู่ของกบเต่า เรียก เทิบหิน เทิบดิน. -
เทิบ
แปลว่า : คนตาหรี่ตาปรือ เรียก คนตาเทิบ. -
เทิม
แปลว่า : บริเวณที่มีป่าปลอดลม เรียก เทิม เทิ้ม เทื้อม ก็ว่า. -
เที่ยง
แปลว่า : กึ่งกลางเวลากลางวันและกลางคืน กลางวันเรียก เที่ยงวัน กลางคืนเรียก เที่ยงคืน. -
เที่ยง
แปลว่า : ตรง แน่นอน สิ่งที่เที่ยงตรงและแน่นอนโบราณหมายเอาพระนิพพาน อย่างว่า โลกบ่มีเที่ยงหมั้นคือดั่งนีรพาน (กลอน). -
เทียน
แปลว่า : ขี้ผึ้งที่หล่อมีไส้อยู่ตรงกลาง ใช้จุดให้สว่างหรือจุดบูชาสิ่งที่เคารพนับถือ เรียก เทียน อย่างว่า พระจิ่งกล่าวเพื่อนพร้อมให้นำแนบสองขุน อวนขามาบังคมทอดเทียนวันนี้ (สังข์).