ภาษาอีสานทั้งหมด 5841 - 5850 จาก 17431
-
บุ
แปลว่า : ลุย ฝ่าไป การเดินทางโดยบุกป่าฝ่าดงโดยไม่มีจุดหมายปลายทาง ค่ำไหนนอนนั้น เรียก บุ อย่างว่า พอคราวแล้วบุดงดั้นป่า ชิพาแก้วแก่นหล้าเดินดั้นดุ่งไพร (กลอน). -
บุ
แปลว่า : เผา สุม (ส่วย). -
บุ้น
แปลว่า : น้ำพุ่ง น้ำที่พุ่งออกจากพื้นดิน พุ่งไหลอยู่ตลอดเวลา เรียก น้ำบุ้น. -
บุ้ม
แปลว่า : บุ๋ม แก้มบุ๋มเรียก แก้มบุ้ม. -
บุ๋มบุ๋ม
แปลว่า : มีเสียงดังอย่างนั้น. -
เบิ่ง
แปลว่า : จ้องดู มองดู แหงนหน้าดู อย่างว่า นางก็ส่องเบิ่งหน้าแล้วเล่าเลยหัว มึงท่อมาเวียนจาอยู่สังฉันนี้ คันว่านานหนีแท้ขุนมารชิมาฮอด มันจักจับปิ่นแป้เป็นเหมี่ยงเมื่อเย็น แท้แล้ว (สังข์). -
เบิด
แปลว่า : แหงนหน้าดู อย่างว่า อย่าได้เบิดเท้อเล้อมันชิล้าเมื่อยคอ (ย่า). -
เบือ
แปลว่า : ข้าวสารเหนียวคั่วไฟให้เกรียมแล้วตำให้ละเอียด เรียก เข้าเบือ (ข้าวคั่ว) เข้าเบือนี้คล้ายผงชูรส ทำให้อาหารมีรสอร่อย เข้าเบือใส่แกงหน่อไม้อร่อยแซบนักแล. -
เบือ
แปลว่า : ไม้ตีพริกเรียก เบือ สากกะเบือ ก็ว่า สากกะเบือใช้ตำป่น ตำแจ่ว และตำสารพัดอย่าง. -
เบือ
แปลว่า : ยาที่มีรสเบื่อเมา กินเข้าไปแล้วเบื่อเมา เรียก ยาเบื่อ.