ภาษาอีสานทั้งหมด 5896 - 5905 จาก 17431
-
ฮม
แปลว่า : อบด้วยกลิ่นหรือควัน เรียก ฮม อย่างว่า สาวก็ยอผืนผ้าฮมคู้เช็ดมือ (กา) แล้วลูบผ้าฮมกลิ่นกฤษณา (กาไก). -
ฮม
แปลว่า : รำพึงถึง อย่างว่า เจ้าคอยย้ายเยื้อนยากโฮยแฮง กลายที่นาเนืองเถิงเถื่อนหลวงหลายชั้น อาดูรฮ้อนฮมเถิงนางนาฏ นกฮ่ำฮ้องชมต้องตื่มลาง (สังข์). -
ซุมใด๋
แปลว่า : พวกไหน (เรียกกลุ่มคน) -
ฮ่ม
แปลว่า : ร่ม ร่มที่ทำด้วยผ้า เรียก ฮ่ม ทำด้วยกระดาษเรียก ฮ่มกระดาษ คันยู อย่างว่า คันเจ้าได้ขี่ม้าอย่ากั้งฮ่มแพรแถม ย้านเจ้าเพพังตกถืกตอตำต้อง (กลอน) ร่มภูเขา เรียก ฮ่มผา เงาของต้นไม้ เรียก ฮ่มไม้. -
ฮวก
แปลว่า : ลูกกบหรือลูกเขียดตัวเล็กๆ มีหางเรียก ฮวก ลูกกบเรียก ฮวกกบ ลูกเขียดเรียก ฮวกเขียด อย่างว่า ฝนชิลาฟ้าปูปลาชิลาบวก ฮวกชิลาแม่น้ำนางน้อยค่อยอยู่ดี (ผาแดง). -
ฮวก
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ลำเล็กไม่มีหนาม เรียก ไม้ไผ่ฮวก ไม้ฮวก ก็ว่า. -
ฮวบ
แปลว่า : รวบ รัด โอบกอด รวบรัด เรียก ฮวบ โฮบ ก็ว่า อย่างว่า กันดารเต้นทะยานเถิงฮ้าวโฮบ (กา). -
ฮ่วม
แปลว่า : ร่วม สมสู่อยู่ร่วมกัน เรียก ฮ่วมกัน อย่างว่า นับแต่กุมภัณฑ์ได้จอมพระนางมาฮ่วม หลายขวบเข้าระดูได้แปดปีนั้นแล้ว สองกล่อมกลิ้งรัตนาสน์เฮียงฮส เสนหาฮักลวดลืมเมืองบ้าน (สังข์). -
ฮวม
แปลว่า : รวม การพูดเรื่องที่ยาวให้สั้น เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจความหมาย เรียกว่า เว้าฮวม เอาสิ่งของหลายๆ อย่างมารวมกัน เรียก ฮวมกัน อย่างว่า เยืองความให้เพียงฮวมพอฮุ่ง (ลึบ). -
ฮ่วย
แปลว่า : ระรวย กลิ่นหอมที่มากระทบจมูกเรียก หอมฮ่วย อย่างว่า หนึ้งเข้าใหม่หอมฮ่วยมาดัง ระวังเด้อเข้ากูชิเอาเหมิดก่อง (กลอน).