ภาษาอีสานทั้งหมด 6346 - 6355 จาก 17431
-
เบ็งจ์
แปลว่า : เบญจ ห้า เครื่องห้า คือ เทียนห้าคู่ ข้าวตอกห้าจอก ดอกไม้ห้าคู่ ธูปห้าคู่ ประทีปห้าคู่ เรียก เบ็งจ์ ถ้าเอาใบกล้วยสดมาเย็บเข้ากันแลเวสอดเครื่อง 5 นี้เข้าไปเรียก ขันหมากเบ็ง ใช้แทนเครื่องสักการะเวลาจะเรียนธรรมหรือมนต์ที่สำคัญ. -
เบ็งชร
แปลว่า : หน้าต่าง อย่างว่า ตะแบ่นหน้าขาวส่องเสมอดาว ผายเบ็งชรเป่งปรางค์เกยแก้ว สาวสนมขึ้นโฮงทองเฝ้ายี่ เนานั่งแล้วประนมนิ้วกราบลา (ฮุ่ง). -
เบ็งสะหาว
แปลว่า : อวดดื้อ ถือดี อย่างว่า บัดนี้อาเล่ามาลวงไว้เบ็งสะหาวหาญต่อเยื้อนวาดไว้คองผ้าเผ่าผัว (สังข์). -
เบญจ์
แปลว่า : ห้า เบญจะ ก็ว่า เช่น เบญจขันธ์ ได้แก่ขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ. -
เบ็ด
แปลว่า : เครื่องมือสำหรับตกปลา รูปเป็นขอสำหรับเกี่ยวเหยื่อ มีเงี่ยง เรียก เบ็ด. -
เบ็ด
แปลว่า : ดัดให้ตรงเรียก เบ็ด เช่น ดัดไม้ที่งอให้ตรง อย่างว่า มันไปฟันเอาไม้กลางกอลำเปลี่ยว เบ็ดซื่อแล้ววางไว้ต่าวโง (เสียว). -
เบน
แปลว่า : เอน เอียง เบี่ยง. -
เบ็น
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้มีหนามชนิดหนึ่งเกิดอยู่ตามที่ลุ่ม ลูกคล้ายเชอรี่ กินได้ เรียก ต้นเบ็น. -
เบเบ
แปลว่า : เสียงร้องเบเบ อย่างว่า เห็นว่าเบเบฮ้องงัวเฮาอย่าฟ้าวว่า ลางเทื่อเป็นชาติเชื้อเสือฮ้ายชิคาบคอ (ย่า). -
เบย
แปลว่า : สร่าง ทุเลา เบาบาง อย่างว่า แม้นชิเนาในปรางค์บ่เบยเบาได้ (สังข์) เสเนศฮู้หมองหม้อมบ่เบย (หน้าผาก).