ภาษาอีสานทั้งหมด 6376 - 6385 จาก 17431
-
เบี่ยน
แปลว่า : รีดขี้ออกจากไส้ ไส้ขี้กบ เรียก เบี่ยนขี้กบ ไส้ขี้อึ่ง เรียก เบี่ยนขี้อึ่ง อย่างว่า เขาก็จาเบี่ยนไส้กลแกล้มมี่นัน (สังข์). -
เบื้อง
แปลว่า : ข้าง ฝ่าย ทิศ ทาง อย่างว่า ท้าวปั่วไท้เบื้องฝ่ายโกศล ก็หนี ยนยนปลดเตี่ยวลอยลงน้ำ ทังตนเจ้านครอินทร์ตางราช ก็หนี เขาบ่พร้อมพลไว้ช่อยอวน (ฮุ่ง). -
เบือน
แปลว่า : คด ไม่ตรง เช่น คนตาเหล่ เรียก คนตาเบือน อย่างว่า ตาบอดอย่าให้อยู่ฮ่วมเฮือน ตาเบือนอย่าให้อยู่ฮ่วมบ้าน คนขี้คร้านอย่าเอาเป็นหมู่เป็นฝูง (ภาษิต). -
เบือน
แปลว่า : บิด ผัน หัน เห อย่างว่า มาทำเบือนใส่ตูอายหน้า (กา). -
แบ้
แปลว่า : แพะ แพะ เรียก แบ้. -
แบ้
แปลว่า : บัวผันเรียก บัวขี้แบ้ บัวอี่แว้ ก็ว่า อย่างว่า บัวขี้แบ้มาเกิดกลางหนอง บัวทองมาเกิดก้ำหัวสวนบ้านเก่า ที่เลิกมาแล่นตื้นชิไปห้งบ่อนเขิน กาดำบินด่วนดั้นสะยานไปลิวลอด ภูใหญ่ผาแผ่นล้านตัวต้อยต่ำปู ปลากั้งฮู้บินบนโพยมเมฆ กระต่ายฮู้ฮ่ำฮ้องขันท้าหมู่กระทา. -
แบง
แปลว่า : ตวัด รัด เช่น วัวควายที่พยศดึงไม่อยู่ต้องใช้เชือกรัดไว้กับต้นไม้ เรียก แบงไว้กับต้นไม้. -
แบ่ง
แปลว่า : ทำให้เป็นส่วนๆ แยกออกเป็นส่วน อย่างว่า ของกินน้อยจนใจผู้แบ่ง มีหลายแบ่งได้มีน้อยแบ่งบ่เป็น (ภาษิต) บุญแบ่งชั้นบั้นบ่อนมาพบ บารมีภายหลังจึงได้เวียนมาพ้อ (กลอน). -
แบ้ง
แปลว่า : ธนบัตรใช้แทนเงินตรา เรียก แบ้ง (อ.). -
แบน
แปลว่า : ของที่มีลักษณะบางและตื้น เรียก แบน แป ก็ว่า.