ภาษาอีสานทั้งหมด 6797 - 6806 จาก 17431
-
ผัน
แปลว่า : มาบ ที่ลุ่มกว้างใหญ่เรียก ผัน. -
ผั่น
แปลว่า : แปลง แห่ง นาหนึ่งแปลงเรียก นาหนึ่งผั่น นาหนึ่งแห่งเรียก นาหนึ่งผั่น. -
ผั้น
แปลว่า : แต่ หาก ผัด ก็ว่า อย่างว่า บ่อยากหนีไกลข้างความดีผั้นดึงจ่อง บ่อยากพรากพี่น้องความฮู้ผั้นจ่องไป (กลอน). -
ผัว
แปลว่า : ชายที่เป็นคู่ครองของหญิงเรียก ผัว อย่างว่า นงเยาว์สร้างสินเฮืองฮักราช เถิงที่ผู้ผัวแก้วแห่งตน (สังข์) ผัวเมียนี้คนเดียวโดยฮีต สุขทุกข์ยังฮ่วมย้าวถนอมตุ้มต่อมกัน (กลอน) ผัวเมียนี้กูมึงอย่าได้ว่า ให้เอิ้นข้อยและเจ้าผองเถ้าชั่วชีวัง (ภาษิต). -
ผัสสะ
แปลว่า : การกระทบ การถูกต้อง การที่อายตนะภายในกับอายตนะภายนอกกระทบกัน เช่น ตากระทบรูป หูกระทบเสียง จมูกกระทบกลิ่น ลิ้นกระทบรส กายกระทบเย็นร้อนอ่อนแข็ง ใจกระทบอารมณ์ดีชั่ว เรียก ผัสสะ. -
ผัสสาหาร
แปลว่า : อาหารคือผัสสะ ได้แก่การกระทบกันแห่งอายตนะภายนอกภายในและวิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิด โดยวิถีมีเวทนา เป็นต้น เรียก ผัสสาหาร. -
ผา
แปลว่า : หินที่ภูเขาเรียห ผา ผาเป็นชื่อของภูเขาก็มี อย่างว่า เฮวเฮ่งเท้าทันง่อนงอยดูผาขำเขินขาดพอพันเส้น คอยทางท้าวสังข์ทองเทียวผ่าน มีหมู่ไม้ล่าวล้มผาเผี้ยนชั่วตา (สังข์). -
ผา
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ดอกสีแดง มีหนาม เรียก หมากงิ้วผา. -
ผา
แปลว่า : สาด ฝนสาดเรียก ฝนผา ม้าวิ่งแฉลบ เรียก ม้าวิ่งผา. -
ผ่า
แปลว่า : ทำให้แยกออกจากกัน เช่น ผ่าไม้ ผ่าฟืน ชำแหละท้องเรียก ผ่าท้อง กรำแดดเรียก ผ่าแดด กรำฝนเรียก ผ่าฝน บุกไปเรียก ผ่าไป อย่างว่า หนามฮกกะชีหม้นนำสนกะสิผ่า ป่าขี้อ้นต้นหน้าชิค่อยถาง (คำกลอน).