ภาษาอีสานทั้งหมด 7069 - 7078 จาก 17431
-
พเญีย
แปลว่า : นางพญา นางพระยา เรียก พเญีย อย่างว่า ท่อไปมีเผ่าเชื้อพเญียยอดเทวี เป็นพระยาโทนอยู่เนานอนแล้ง อันว่า สมบัติล้นกองมณีนับโกฏิ พิชสล้างล้วนรือไฮ้ห่างแคลน (สังข์). -
พธู
แปลว่า : เจ้าสาว เมีย ผู้หญิง (ป.ส. วธู). -
พน
แปลว่า : ป่า พง ดง (ป.ส. วน). -
พ่น
แปลว่า : เป่าน้ำเรียก พ่นน้ำ ประพรมน้ำ เรียก พ่นน้ำ อย่างว่า แต่นั้นความตื่นท้วงเท้าทั่วนครหลวง เอากันพรมพ่นธราลงต้อง ลางเล่ายังหิวไห้อาทรทังฟั่ง น้ำแผ่ต้องตนเจ้าจิ่งคืน (สังข์). -
พ้น
แปลว่า : เลย เกิน ผ่าน เช่น พ้นหู พ้นตา เป็นต้น. -
พนม
แปลว่า : ภูเขา เรียก พนม พนอง พอม ก็ว่า อย่างว่า บัดนี้สัพพะกอดเกี้ยวกลอนเก่ามาแถลง ชื่อว่าเทพาพระวาดพนอมไพรกว้าง บุญยวงยั้งเซาแคลนคราวหนึ่ง ดีแก่สังข์ล่วงผ้ายผายย้ายก่อนบา (สังข์). -
พนม
แปลว่า : เมรุ เมรุเป็นที่เผาศพของพระราชามหากษัตริย์ มีหลังคาสูงเป็นยอด มีราชวัตรฉัตรธงล้อมรอบ โบราณเรียก พนม เมรถมาศพนม ก็ว่า อย่างว่า จักช่อยปลงศพเจ้าพนมคำคุงเมฆ เมี้ยนคาบผู้พระองค์อ้วนอิ่มใจ เจ้าเอย (สังข์). -
พนมหลวง
แปลว่า : เมรุสำหรับเผาศพเจ้านายชั้นเจ้าเมืองขึ้นไป เรียก พนมหลวง อย่างว่า เขาก็ย้ายตาบเจ้าเข้าสู่พนมหลวง เฮืองเฮืองทวนทุงคำแต่งยายยังล้อม ฟังยินเค็งเค็งก้องกลองสีเสี่ยงมี่ เสพท่านผู้มารเมี้ยนเกิ่งสวรรค์ (สังข์). -
พนอม
แปลว่า : ภูเขา เรียก พนอม พนอง ก็ว่า อย่างว่า เมฆเยือกกั้งกลายกลีบไพรพนอมแยงที่นครเป็งจาลจิ่มกระแสแสนท้าง หลิงเห็นมุณเทียรท้าวกือเมืองมนุษย์โลก ยอดพุ่งพันเพียงค้าวขื่อโพยม (สังข์) บัดนี้เจ้าหากมาตายค้างไพรพนอมฟูมเลือด วิบากแท้แสนชั้นอี่ดู เจ้าเด (สังข์). -
พนัก
แปลว่า : เครื่องสำหรับพัก สำหรับพิง เช่น เตียงหรือตั่งที่ทำเป็นพนักใช้หลังพิง.