ภาษาอีสานทั้งหมด 7165 - 7174 จาก 17431
-
พราย
แปลว่า : ผีจำพวกหนึ่ง หากินเลือดผู้หยิงในเวลาคลอด เรียก ผีพราย อย่างว่า พรายป่าเปล้ายูงผู้ส่งเสียง (สังข์). -
พรายพราย
แปลว่า : พราย แวววาว แสงแวววาว เรียก พรายพราย อย่างว่า ดวงหนึ่งมีวรรณพรายพรายเฮืองเฮื่อ จักว่าผ้าฮู้ว่าเสื้อสิ่งนั้น คนิงดู (ฮุ่ง) ทันที่คำเหลืองเหลื้อมพรายพรายแก้วกู่ที่นั้นท้าวยี่ผู้แพงล้านพ่อฮา หั้นแล้ว (ฮุ่ง). -
พราว
แปลว่า : พราย แวววาว อย่างว่า ศรีพราวท้าวทังนางเดินดุ่ง (กาไก) ตะเกิงหน้านงพราวผงใหญ่ งามเลิศล้ำลือท้าวหมื่นเมือง (สังข์). -
พราหมณ์
แปลว่า : ผู้ชายในสังคมฮินดู เขาแบ่งคนเป็น ๔ วรรณะ คือ กาตริย์ พราหมณ์ แพทย์ ศูทร. -
พราหมณ์มหาศาล
แปลว่า : พราหมณ์ผู้มั่งคั่งด้วยทรัพย์สิน. -
พราหมณ์มาณพ
แปลว่า : พราหมณ์หนุ่มซึ่งมีร่างกายแข็งแรง. -
พราหมณี
แปลว่า : ผู้หญิงในสังคมฮินดู. -
พรำ
แปลว่า : ตกน้อยๆ ฝนตกน้อยๆ เรียก ฝนพรำ ฝนตกลิน ก็ว่า อย่างว่า ฝนตกลินพรำพรำ เฮ็ดให้พี่คึดนำบ่แล้วน้า (บ.). -
พร่ำ
แปลว่า : พร้อม อย่างว่า ขอแก่ภูเบศรเจ้าผายโผดปรานี ฝูงข้าคำพอพันพร่ำมวลมาตั้ง เมื่อนั้นศิลป์ชัยต้านตรงดีดอมพี่ เฮาบ่ฮู้เพทเพี้ยงโดยชั้นสวดทิยาย ดอกนา (สังข์). -
พร่ำ
แปลว่า : พร้อม อย่างว่า ชมชื่นเต้าเพรียงหน้าพร่ำมวล (กาไก) ตางให้ลดชั่วเมี้ยนนำท้าวพร่ำผัว (กาไก).