ภาษาอีสานทั้งหมด 7429 - 7438 จาก 17431
-
แพด
แปลว่า : เปรียบ เทียบ การเอาของหลายอย่างมาเทียบกัน เรียก แพด อย่างว่า น้อยดุ่งดั้นดอยดู่ดอยดู ภูมีเห็นฮ่ำทวงสะเทินท้วง อันว่านารีนี้คือญิงยอดยิ่ง จริงนอ ลางเล่าไว้พอเพี้ยงแพดเพียง (สังข์). -
แพน
แปลว่า : หอกโบราณ เรียก แพน อย่างว่า ผ่อเห็นแพนหอกเหลื้อมเหลือท่งเงินยางพุ้นเยอ (ฮุ่ง) กำแพนซ้องตาวเลียนระวังไขว่ (กาไก) แพนซ่อซ้องหลายล้านลวาดเซา (ฮุ่ง). -
แพน
แปลว่า : อ่อนช้อย การแสดงท่าฟ้อนลำแบบอ่อนช้อย อย่างว่า ตาดำเหลื้อมแขนแพนก้าวก่อง (สังข์) นางกะสิงประดับแกว่งแพนเฟือยฟ้อน (สังข์) ฟ้อนบ่แอ่นแขนเจ้าบ่แพน (บ.). -
แพนหาง
แปลว่า : หอกที่มีด้ามยาวเรียก แพนหาง อย่างว่า เล็งเห็นแพนหางล้นเหลือนานองเครื่อง โยเธศต้านเสียงกล้ากล่าวหาญ (ฮุ่ง) เฮาก็ฮอมแพนหางแต่งปุนไปต้อน (ฮุ่ง). -
แพ้ผม
แปลว่า : ผมหงอกเร็วกว่าธรรมดาเรียก แพ้ผม. -
แพ้ผัว
แปลว่า : หญิงที่มีผัวกี่คนๆ ผัวก็ตายจากไปก่อนหมด เรียก แพ้ผัว. -
แพ้เมีย
แปลว่า : ชายที่มีเมียกี่คนๆ เมียก็ตายจากไปก่อนหมด เรียก แพ้เมีย. -
แพร
แปลว่า : ผ้าทั่วไปเรียก แพร ผ้าฝ้ายเรียก แพรฝ้าย ผ้าไหมเรียก แพรไหม ผ้าสะไบเฉียงเรียก แพรเบี่ยง ผ้าเช็ดหน้าเรียก แพรมน ผ้าขึ้ริ้วเรียก แพรฮ้าย ผ้าขาวม้าเรียก แพรอีโป้ ผ้าสีดำด่างเรียก ผ้าขี้งา ผ้าคุบเรียก ผ้าควบ ผ้ายาวสองวาเรียก ผ้ากะเตี่ยว ผ้าที่ทอเป็นทางยาวเรียก ผ้าใส้ปลาไหล. -
แพร่
แปลว่า : กระจายออกไป ทั่วถึง เช่น วัวควายที่มีลูกหลายตัว เรียก แพร่ แพร่พืน ก็ว่า. -
แพว
แปลว่า : ชื่อผักจำพวกหนึ่ง มีกลิ่นหอม ใช้กินและทำยาได้ เรียก ผักแพว มีสองชนิดคือ ผักแพวขาวและผักแพวแดง.